رمزگشایی نوع حرکت پیاده ها در محیطهای شهری

به گزارش خبرگزاری مهر، محققان موسسه فناوری فدرال سوئیس در زوریخ یکسری مطالعات را در این راستا انجام دادند و مدلهای تحرک جمعیت را برای بهبود مدیریت ترافیک افراد پیاده ارائه کردند.

تاکنون مکانیزمی که حرکت جمعیت را مدیریت می کند ناشناخته بود. هرچند این دانش برای مدیریت جریان پیاده روی (راه رفتن آرام، ترافیک در جریان و ...) در فضاهای شهری نقش مهمی ایفا می کند.

فقدان اطلاعات از این نوع می تواند در طراحی سیستمهای شهری و اختصاص فضای لازم به پیاده روی خیابانها مشکلاتی ایجاد کند.

در این راستا این محققان نشان دادند که رایج ترین مدل حرکت افراد پیاده در محیطهای شلوغ، حرکت کردن به صورت مستقل و تلاش برای رسیدن به مقصد و اجتناب از برخورد با دیگران است.

این در حالی است که مستقل از موقعیت 50 تا 70 درصد از افراد پیاده به تنهایی قدم نمی زنند بلکه در گروههای کوچک حرکت می کنند. این گروهها اغلب از دو تا چهار عضو تشکیل شده اند.

بررسی سازمان فضایی افراد پیاده در میان این گروهها نشان می دهد که وقتی آنها به اندازه کافی فضای حرکت داشته باشند، اعضای گروه قدم زدن پهلو به پهلو را انتخاب می کنند.

این درحالی است که وقتی جمعیت متراکم باشد و اعضای گروه فضای کافی برای راه رفتن پهلو به پهلو را نداشته باشند ترجیح می دهند در یک فضای میانی نزدیک به عضو دیگر گروه و کمی عقب تر راه بروند.

در این مورد، حرکت یک گروه متشکل از سه عضو به شکل "الگوی V شکل" و در یک گروه چهار نفره به شکل "الگوی U شکل" است. در حقیقت این الگوها ارتباط میان اعضای گروه را آسان می کند اما تا حد قابل ملاحظه ای از سرعت قدم زدن آنها می کاهد.

براساس گزارش ساینس دیلی، شبیه سازیهای عددی برپایه این مشاهدات نشان می دهد که حضور گروههای پیاده در این الگوها روی هم رفته از راندمان ترافیک تاحدود 17 درصد می کاهد.