به گزارش خبرنگار مهر، این کتاب که به نوعی خود زندگینامه و خاطره نویسی احمدی هنرپیشه پیشکسوت تئاتر و سینما محسوب می‌شود به زبانی عامیانه مردم کوچه و بازار تهران یا به قول خود نویسنده "ترون" نوشته شده است.
در مقدمه این کتاب می‌خوانیم: هشتاد و پن سال پیش پا تو این دنیا گذوشتم، پدر بزرگم تو بازار ترون حجره داشت و پدرم تو سبزی‌کاری امین الملک سقط فروشی. مادربزرگم، پدربزرگم، پدرم، مادرم، زنم و خیلی از کس و کارام تو همین ترون زندگی کردن و تک‌تکشون زیر خاکش جا خوش کردن.
وی با همین زبان صمیمانه درباره علت نوشتن این کتاب توضیح می‌دهد: اگه من از زادگاهم و بروبچه‌هاش می‌گم بهم ایراد نگیرین. آخه من دلبسته این سرزمینم. تو پایین چش به دنیا واکردم، خب ریشه‌م تو این خاک گیره. تو خاک و خلهاش پا به زیمین زدم و قد راس کردم و جون گرفتم.
احمدی در خلال خاطراتش به برخی آداب و رسومهای جاری و همچنین بازیهای رایج در پایتخت که البته منحصر به این شهر هم نیست اشاره دارد و به زبان خود آنها را شرح می‌دهد مثل "خونه تکونی"، "چهارشنبه سوری، قاشق‌زنی"، "پنجشنبه آخر سال"، "باقالی به چن من"، "آفتاب مهتاب" و "دستش ده یا آق وسط".
کتاب "پرسه در احولات تِرون و تِرونیا" با شمارگان 1650 نسخه در 144 صفحه و به قیمت 3000 تومان منتشر شده است.
نظر شما