به گزارش خبرنگار مهر،مجموعه شعر "مرثیه برای درختی که به پهلو افتاده است" سروده غلامرضا بروسان عصر دیروز با حضور سراینده کتاب و جمعی از شاعران و روزنامه‌نگاران در دفتر انتشارات مروارید رونمایی شد.
علی عبداللهی شاعر و مترجم در این جلسه ابتدا از بروسان خواست که به معرفی خود بپردازد و چند شعر از کتاب جدیدش قرائت کند.
بروسان در تشریح فعالیت شعری خود عنوان کرد که شعر سرودن را از سال 1370 و با سروده‌های کلاسیک آغاز کرده و سپس به سمت قالبهای جدیدتر شعر آمده است.
وی در ادامه چند شعر از کتاب " مرثیه برای درختی که به پهلو افتاده است" قرائت کرد.
سپس علی عبداللهی در سخنانی کوتاه درباره شعر این شاعر خراسانی گفت :در شعر بروسان نوعی سادگی دیده می‌شود که این سادگی به دلیل ساده‌انگاری نیست.
وی با بیان اینکه "بروسان تحت تاثیر موج‌های زود گذر نیست " ، اشعار کتاب" مرثیه برای درختی که به پهلو افتاده است" را نوستالژیک دانست و یاد آور شد: قطعاً این گونه شعر گفتن یا شعر نوستالژیک گفتن هم می تواند آسیب برساند؛ آن هم وقتی که شاعر به بهانه نوستالژی به دامن رمانتیک می غلطد.
عبداللهی همچنین گفت: استفاده بیشتر از رمانس، شعر او را رمانتیک می‌کند.البته نمی توان به شاعر گفت که چگونه شعر بگوید.ولی این حرف از جهت تامل و تذکر زده شد تا او برای کتابهای بعدی اش مراقب باشد.
این شاعر در پایان گفت :با این حال، کتاب بروسان یکی از بهترین کتابهای شعری است که در سالهای اخیر درآمده و هیچ چیز در این کتاب نیست که خواننده را اذیت کند.
در ادامه این جلسه، مهرنوش قربانعلی شاعر و منقد ادبی گفت : ایستایی و سکون در کارهای بروسان دیده نمی‌شود و این خیلی ارزشمند است چون در این یکی دو دهه اخیر دوستانی رادیدیم که کارشان دولت مستعجل بود.
وی افزود: از آنجا که رسانش مضمون در این مجموعه در اولویت است و تاکید زیادی به لحاظ فرم و زبان در آن دیده نمی‌شود، باید یاد آوری کرد کرد که در این کتاب ، به خصوص در همان بخش " مرثیه برای درختی که به پهلو افتاده است" اتکای شعر ، حول محور تصاویر است و ما با تصاویری مواجه می‌شویم که بکر و منسجم هستند.
قربانعلی گفت: هوشمندی شاعر در تصویرسازی‌ها در این مجموعه، جای تامل دارد.شاعر از بسیاری از اتفاقات تجربه شده و موجود استفاده نمی‌کند یعنی الزامی نمی‌بیند که از فر‌م‌ها و ژانرهای نوشتاری دیگر برای تصویر آفرینی استفاده کند .ولی با عدم استفاده از این امکانات، تصاویری را به وجود می‌آورد که بکر هستند.
شاعر " به وقت البرز" با بیان اینکه در تصاویر شعرهای بروسان ضمن مانوس بودن با تجربه های ما نوعی غریب بودن دیده می‌شود، گفت: تکیه بر تصاویر یک آسیب هم دارد؛وقتی شعرها بلند تر می‌شوند، حفظ آنها کمی دشوار است.مثل شعر صفحه سیزده کتاب که بارقه‌های زیبایی دارد اما کلیت شعرچنین وضعیتی ندارد.
قربانعی در پایان گفت :باید به این شاعر به خاطر شهامتی که در برخورد با خود دارد، تبریک گفت.
حسن همایون شاعر و روزنامه نگار نیز در این نشست طی سخنانی درباره مرثیه سرایی در ادبیات ایران گفت: رویکرد امروزی به مرثیه، الزاماً کارکرد کلاسیک آن نیست.طبیعی است که از مجموعه " مرثیه برای درختی که به پهلو افتاده است" نمی توانیم توقع چنین کارکردی را داشته باشیم. با این حال، کتاب بروسان عمیقا تاثیر گذار است و حس مخاطب را در گیر می‌کند.
یاسین نمکچیان دیگر شاعر و روزنامه‌نگاری بود که در این جلسه درباره کتاب بروسان گفت :من شعر بروسان را به خاطر ایجاز، کشف و شهود و رک بودن بسایر دوست دارم، اما می‌ترسم همان اتفاقی که برای سید علی صالحی افتاد و به تکرار رسید، برای بروسان هم بیفتد.به همین خاطر، امیدوارم او به تحول در کتابهای شعر بعدی اش فکر کند.
در پایان جلسه، بروسان با تشکر از شاعران و منتقدانی که بررسی کتاب جدیدش پرداخته اند، در سخنانی‌کوتاه گفت: من خیلی سخت شعر می‌گویم .شاید هم بد باشد.اما خیلی وسواس دارم.اساساً شعر گفتن را کار سختی می‌دانم
نظر شما