به گزارش خبرنگار مهر جلیل رسولی، خوشنویس و هنرمند نقاشی خط در نشستی که ظهر امروز، پنجم اردیبهشت در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد، در مورد داوری یک سه سالانه خوشنویسی در ترکیه گفت: حدود هشت ماه قبل از موسسه ارسیکا که برگزارکننده سه سالانههای خوشنویسی در استانبول ترکیه است، نامهای دریافت کردم که من را برای داوری در این رقابت دعوت کرده بودند.
وی با بیان اینکه داورانی از ترکیه، مصر، سوریه و عراق هم حضور داستند، گفت که از مجموع هزار اثر ارسالی از 32 کشور، 120 اثر از پنجم تا دهم آوریل انتخاب شدهاند.
رسولی در مورد حامیان مالی مسابقه ابراز داشت: ازآنجاکه ابوظبی حامی مالی مسابقه بوده، قرار است جایزهها در دوم ژوئن در ابوظبی اهدا شود. این میتواند درسی برای ما باشد چون سرمایههای زیادی در هنر خوشنویسی داریم که متاسفانه باید و شاید به آنها توجه نمیشود ولی این کشورها با پولشان سعی دارند جذب فرهنگ کنند.
وی همچنین عنوان کرد که ایرانیها تنها برای شرکت در بخش نستعلیق دعوت شده بودند: ایران شش جایزه در بخش نستعلیق را از آن خود کرد اما در فراخوان از ایرانیها فقط در این بخش دعوت شده بود. باید به آنها ثابت کنیم که ما در رشتههای دیگر هم ماهر هستیم و به این نحو آنها مجبور شوند ما را به بازی بگیرند.
رسولی در مورد نظر داوران ترکیه در مورد خوشنویسی ایرانیها اظهار داشت: آنها اعتقاد دارند، ایرانیها خط نستعلیق را خراب میکنند. نستعلیق آنها به شیوه "یساریزاده" بود و تنها این شیوه نستعلیق را در مسابقه قبول داشتند اما من توانستم آنها را قانع کنم که این سبک بسیار ابتدایی است. هرچند خط خود یساری زاده خوب است اما کارهای کپی از او غلط هستند و به همین دلیل به این شیوه نمره ندادم.
این خوشنویس با اشاره به اینکه علیرضا محبی شیخ لری، قاسم معمارزاده غفاری و مهدی فروزنده در بخش نستعلیق جوایز اول تا سوم را از ان خود کردهاند و علیرضا تنجنگنی، مصطفی رضایی و محمدرضا رحیمیپور نیز مورد تشویق قرار گرفتهاند، افزود: از من خواسته شد، عضو دائمی این سه سالانه باشم و از حالا پیشنهادهایم را برای دوره بعد ارائه کنم. درحالی که برای دوسالانهها یا رقابتهای ما تازه از چند ماه قبل برنامهریزی و ارائه پیشنهادها آغاز میشود.
رسولی در بخش دیگری از این مراسم خواستار توجه به خوشنویسی شد: خوشنویسی یک هنر ملی است و الان خیلی کمرنگ و ضعیف به آن نگاه میشود. دوسالانه خوشنویسی قرار است همین ماه برگزار شود و از منهم برای داوری دوسالانه دعوت شده است. تا به حال چند بار با من برای سفر به قزوین و داوری آثار تماس گرفتهاند و هنوز هم معلوم نیست تاریخ دقیق چه زمانی است. درحالی که برنامهریزی برای یک دوسالانه باید دقیقتر باشد.
وی همچنین در پاسخ به پرسش خبرنگاری که در مورد پراکندگی استادان خوشنویسی سوال کرد، گفت: فکر میکنم باید مدیریت قوی برای گردآوری اساتید و خوشنویسان انتخاب کرد. شاید اگر یک خوشنویس را برای این کار یا دبیری دوسالانه انتخاب میکردند، باز هم اختلاف میان اساتید باقی میماند ولی اگر یک مدیریت قوی وجود داشته باشد میتوان اساتید این رشته را دور هم جمع کرد.
رسولی اما از دغدغه این روزهای خود گفت: 40 تابلو خط قرآنی را در طی چهار سال آماده کردهام و دوست دارم در یک مکان آبرومند نمایش دهم. ابتدا دوست داشتم در موزه هنرهای معاصر به نمایش گذاشته شوند که به دلیل نمایش دائمی آثار گنجینه این امر میسر نیست. دغدغه من الان این است که بتوانم نمایشگاه آبرومندی در کشور خودم برگزار کنم.
وی افزود: اگر در کشورهای عربی بودم جور دیگری با من برخورد میشد. بسیاری از کشورهای عربی پیشنهاد کردهاند که این نمایشگاه را در کشورهای آنها برگزار کنم و حتی گفتهاند با هر قیمتی حاضرند کارها را خریداری کنند اما دوست دارم کارهایم در ایران نمایش داده شوند.
نظر شما