علی واجد سمیعی به خبرنگار مهر گفت: دفترچه سیاستهای سینمایی سال 89 واجد امتیازها و نکات مثبتی است که نمیتوان آنها را نادیده گرفت، نکاتی که اجرایشان در درازمدت میتواند به مشکلات سینمای ایران پایان دهد. البته این برنامهها باید اجرایی شوند تا درباره نتایج و ثمراتشان بشود صحبت کرد.
این تهیهکننده ادامه داد: یکی از بخشهای مثبت این دفترچه سیاستگذاری، تعیین شکل نمایش و عرضه فیلمها زمانی است که پروانه ساخت میگیرند. این سیاست میتواند تراکم اکران سینماها را کمتر کند اما اجرای درست و حرفهای این سیاستها اهمیت دارد. نکته مهم دیگر این است که معاونت سینمایی باید از همکاری و همراهی گروهی از سینماگران برای اجرای این طرحها استفاده کند.
واجد سمیعی افزود: یکی از نواقص این دفترچه توجه نکردن به نقش تشکلهای صنفی در سینما است، جایگاه، نقش و عملکرد این تشکلها بهتر است با جزئیات مطرح شود. اگر چه آقای شمقدری در این مدت با سینماگران ملاقات و گفتگو داشتهاند و در طراحی سیاستهای سینمایی از نظر آنها استفاده کردهاند اما بعضی انتقادها به این دفترچه وارد است.
وی گفت: محدود کردن فعالیت کارگردانها در حوزه کارگردانی و اجازه ندادن به کارگردانها برای تهیهکنندگی فیلمهایشان اجحاف به افرادی است که میتوانند در حوزههای مختلف فعالیت کنند. ما تعدادی کارگردان حرفهای داریم که تهیهکنندههای خوبی هستند و نباید این فرصت را از آنها دریغ کنیم.
تهیهکننده "صداها" گفت: محروم کردن یک گروه از فعالیت در یک بخش به معنای تقویت بخشهای دیگر نیست. فراهم کردن بازار کار برای یک گروه باید زمینه منطقی داشته باشد. محروم کردن کارگردانها از تهیهکنندگی بازار کار تهیهکنندهها را وسیعتر نمیکند.
علی واجد سمیعی با اشاره به ضرورت اجرای این سیاستگذاریها گفت: دفترچه سیاستهای سینمایی سال 89 دیدگاه تعاملی مدیران سینمایی را نشان میدهد اما برای رسیدن به سینمای مطلوب شکل اجرای این سیاستها اهمیت دارد و ملاک قضاوت ما در آینده تلاش معاونت سینمایی و تیم همراهش برای درست اجرا کردن این سیاستها است.
نظر شما