كامران شرفشاهي - شاعر ، در گفت و گو با خبرنگار ادبي " مهر" گفت : انجمن بازي وانجمن سازي به شيوه مدرن آن درواقع براساس الگوهايي ازغرب صورت پذيرفته ، اما اين تقليد يا اقتباس گرفتارهمان بليه اي شده كه صنعت مونتاژما با آن دست به گريبان است! به عبارت ديگر مدل وارداتي نه تنها كامل تر و جامع تر نشده، بلكه در مقايسه با كاستي ها و نقايصي نيز آراسته شده است!
وي افزود : نبايد توقع داشت كه انجمن ها همانند برخي ازموسسات وسازمانها دچارروزمرگي شوند وهمچون مجريان برنامه هاي راديو تلويزيوني اوقات را به تعارف وتعريف و تمجيد ازخويش بگذرانند.
اين شاعرتصريح كرد : اين انجمن ها بايدبه جاي بزرگنمايي اقدامات انجام شده ، به حيطه بررسي ضرورتها وحركت درگستره فعاليتهايي كه متوقف مانده است وارد شوند ومنشاء اثرباشند.
شرفشاهي با نقل خاطره اي از تعدادي از شاعران كه چندي پيش با محوريت احمد عزيزي مصمم به تشكيل انجمني بوده اند اما تحرك آنها باعدم استقبال مدعوين مواجه شده است ، خاطرنشان ساخت : در ايران ، مشكل اساسي نبودن يا كم بودن انجمن هاي صنفي نبوده ونيست، بلكه اين حركت وياحركتي هايي ازاين قبيل انتقاد و يااعتراض اهل فرهنگ به انجمن هايي است كه درروزگاري نه چندان دوربا اهداف و آرمانهاي بلند، قدم به عرصه وجود نهادند، اما به تدريج به مرحله اي رسيدند كه عدم كارايي آنها برهمه ثابت شد . لذا اينك جماعت فرهنگي چون مارگزيده هايي كه ازهرريسمان سياه وسپيدي مي ترسند ، حق دارند كه با هراس ودودلي گام پيش بگذارند وانجمن تازه اي را تاسيس كنند.
اين شاعرگفت : بي گمان ، رسيدن به اين نقطه وهمراه شدن نگاه نقادانه بااين موضوع ازجهات گوناگوني قابل بررسي و تجزيه وتحليل است. ازجهتي نگاه نقادانه وحركت محتاطانه بيانگرتجاربي است گرانبها وتلخ. تجاربي كه به آساني كسب نشده وهزينه هاي گزافي نيزبابت آن پرداخت شده است. حداقل هزينه پرداخت شده دراين راه ، چيني ظريف حس اعتمادي است كه بارها وبارها شكسته وترسيم چنين خسارتي چندان آسان نيست.
وي اظهار داشت : دقيقا به خاطر ندارم كه اين تشبيه از كدام متفكراست - شايد ماكياول باشد - كه مي گويد " نخست شيرها براي ايجاد واستقرار پديده اي پا به ميدان مي گذارند، ولي رفته رفته حاصل كاربه روباهان مي رسد وآنها همه چيزرا تصاحب مي كنند ، درآب وهواي مساعد اين ديار، كانونها، انجمن ها وتشكل هايي با عناوين مختلف و هريك ازديگري دهان پركن تر، چون قارچ روييده اند والبته همه خود را مدعي و متولي بهانه اي ، كه درآغازهدفي بود وارزشي ! شايد آنچه كه برخي ازاين انجمن ها را ازراه به بيراهه كشانده است ، عدم هوشياري اعضاء وغيبت نقد سالم ومنصفانه بوده است.
كامران شرفشاهي گفت : نمي توان منكراين واقعيت شد كه اشخاص سودجووفرصت طلب درهمه جاحضوردارند تاازهرموقعيتي براي نفوذ وبهره برداري هاي شخصي خويش به ميدان آيند وبهره گيرند. ازسويي ديگراگراشخاص صالح وصادق به هردليلي خود را ازحضوردراين عرصه ها كناربكشند ، زمينه مناسب براي رخنه ابن الوقت ها فراهم مي آيد.
اين شاعريادآور شد : تاسيس انجمن ها با حضورافرادي صورت مي گيرد كه داراي دغدغه و درد و تعهدي هستند. افرادي كه نيت خيري دارند واهداف مقدسي را تعقيب مي كنند. آرزوي آنها گشودن راهي تازه و ميان بُراست، آنها ازدرهاي بسته خوششان نمي آيد وازكاغذ بازي وپاسخ هاي متكبرانه بيزارند ولباس هايشان بوي تعفن و تفرعن نمي دهد. چشمهاي بيناي آنها چشمداشتي به نام و نان ندارد وگام هاي استوارشان آنقدربلند است كه هيچگاه براي بالا رفتن ، ازديگران به عنوان نردبان استفاده نكنند ، ذهن هاي خلاق آنها به مرحله اي ازرشد رسيده است كه حمايت از حقوق سايرين را وظيفه بدانند و چون مردمك چشم بتواند همه را ببينند اما خود را هرگز!
شرفشاهي افزود : انجمن ها دركشورما همواره در سايه قرار گرفته وازنعمت نقد محروم بوده اند. بگذريم ازاينكه سعه صدروپذيرفتن نقد هم نعمتي است ، همانطوركه تعهد نقد كردن.
وي با تاكيد بر اين كه گاه شرم حضور، يا روابط دوستانه مانع ازانتقاد درچنين كانون هايي مي شود ، گفت : هراس ازنپذيرفتن ها ، برچسب ها وكينه ورزي هاي متعاقب، و گاهي هم به لحاظ پيشداوري ها و بي ثمردانستن نقد ، يكي ديگر از عوامل ايستايي انجمن هاي موجود است.
كامران شرفشاهي در تشريح بيشتر نظرات خود افزود :انجمن ها درابتدا شاداب و پرانرژي ظاهرمي شوند و با جديت به عضو گيري مي پردازند. كميته هاي مختلف فعال و به دنبال فراهم آوردن تسهيلات وامكانات افزونتر براي اعضا هستند ، امابا گذشت زمان ، طراوت وشوراوليه تقليل يافته ودرعوض بخش اداري انجمن با جذب كاركناني توجيه نشده و سفارش شده برخي ازمديران گسترش مي يابد وارتباط صميمانه پيشين جاي خود را به برخوردهاي خشك و اداري مي دهد تا جايي كه چنين برخوردهايي گاه به مرحله اي مي رسد كه جنبه اهانت آميز به خود مي گيرد!
وي تصريح كرد : سياسي بازي هاي ناشيانه همواره ازعوامل ايجاد تبعيض و ناديده انگاشته شدن حقوق گروهي ازاعضا به شمارمي آيد و وحدت و همدلي را كه لازمه تداوم حيات يك انجمن پوياست به مخاطره مي افكند.
شرفشاهي در پايان گفت : متاسفانه دربرخي ازانجمن هاي مدعي دفاع ازادب وفرهنگ و هنر به جاي خدمت ، خيانت ديده مي شود ، چرا كه مشابه سازي بسياري ازاين انجمن ها ازآغاز، پيروهدفي فرهنگي نبوده است وبيشتربه تبع اغراض سياسي و منازعات داخلي و خارجي شكل گرفته ، لذا بديهي است كه تشكل هايي از اين قبيل پيش ازآنكه درصدد جريان سازي درحوزه فرهنگ ويا رسيدگي به امور اصحاب ادب و هنر باشند ، به قولي ، دلشان جاي ديگري بند است و با هر كسي نمي جوشند.
نظر شما