فرشاد ابراهیم پور در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب افزود: هدف اصلی ایجاد مدارس هیئت امنایی، مشارکت علمی، فرهنگی، عاطفی و فکری والدین دانش آموزان و صاحبان خرد و اندیشه در اداره مدارس است و در رتبه های پایین تر مشارکت اقتصادی نیز آمده است.
مدارس با مدیریت هیئت امنایی با مصوبه شورای عالی در سال 1383 آغاز به کار کردند و تا سال 87 قریب به یک هزار مدرسه در سطح کشور به شیوه مدیریت هئیت امنایی به شکل آزمایشی اداره می شدند.
اصلاحیه آیین نامه مدارس به شیوه مدیریت هیئت امنایی در سال 88 به تائید شورای عالی آموزش و پرورش رسید. تا پیش از این، شورای عالی دو مصوبه در خصوص اداره مدارس به شیوه هئیت امنایی در مدارس عادی و خیرساز داشت که این دو آیین نامه با هم ادغام شدند و آیین نامه واحدی به تصویب رسید و به رئیس جمهور ابلاغ شد.
معاون سابق مشارکتهای مردمی و مدارس غیردولتی وزارت آموزش و پرورش ادامه داد: در این آیین نامه تاکید شده است که نباید به اجبار از والدین دانش آموزان شهریه ای را دریافت کرد و کمکها باید داوطلبانه باشند.
ابراهیم پور درباره تفاوت این مدارس با مدارس عادی نیز گفت: تفاوت دراین است که مدارس هیئت امنایی دارای اختیارات بیشتری هستند به طور مثال مدیران می توانند تا سه سال انتخاب شوند، انتخاب معلم از طریق هئیت امنا اتفاق می افتد، هیئت امنا می تواند از معلمان آزاد هم دعوت کند و از آنها کمک بگیرد.
معاون سابق مشارکتهای مردمی و مدارس غیردولتی وزارت آموزش و پرورش افزود: در واقع 70 درصد از اختیاراتی که مناطق آموزش و پرورش دارند به مدارس هیئت امنایی داده می شود.
ابراهیم پور با بیان اینکه در دولت نهم بنا بر این بود که تا پایان برنامه پنج ساله پنجم، 20 درصد مدارس کشور به شکل هیئت امنایی اداره شود، ادامه داد: البته این مدارس نه عادی بوده و نه غیردولتی و یک شیوه نوینی از مدرسه داری هستند که می توانند در آینده چنانچه بحث اجرای مواد 13 و 16 مدیریت خدمات کشوری پیش بیاید با تصویب مراجع صالحه واگذار شود.
نظر شما