به گزارش خبرگزاری مهر، این حفره در میان سحابی به نام NGC 1999 قرار گرفته است، ابری درخشان از غبارها و گازهای کیهانی که در صورت فلکی اوریون واقع شده و منبع نوری آن ستاره ای است که در همسایگی آن در حال درخشش است.
اولین تصویر از این سحابی را تلسکوپ هابل در دسامبر سال 1999 به ثبت رساند و اخترشناسان لکه تاریک موجود بر روی آن را حبابی از گازها و غبارهای سردتر و جرمگین تر پنداشتند که از عبور نور مرئی ممانعت می کند. اما تصاویر جدید که توسط تلسکوپ فضایی هرشل به ثبت رسیده است نشان می دهد این حباب واقعا حفره ای تهی و توخالی است زیرا هرشل قادر است پدیده های کیهانی را با چشم مادون قرمز خود ببیند، توانایی که به این تلسکوپ امکان مشاهده اعماق ابرهای تاریک فشرده و اجرام نهفته در میان آنها را خواهد داد.
با این همه هرشل نیز این حفره را به رنگ سیاه دیده و این به آن معنی خواهد بود که حفره توخالی است. اخترشناسان بر این باورند این حفره با وسعت 0.2 سال نوری به واسطه فرایند تولد پیش ستاره ای به نام V380 Ori در مجاورت این حفره به وجود آمده است. این پیش ستاره در حال حاضر جرمی 3.5 برابر جرم خورشید را دارا بوده و محققان معتقدند این جرم با پرتاب بسیار سریع گاز از بخش قطبی اش در حال نمایش دادن تولدی قریب الوقوع است.
"تام مگث" محقق برتر تیم اخترشناسان در دانشگاه تولیدو، اوهایو معتقد است این ستاره در حال پرتاب کردن فورانهای گازی با سرعت صدها کیلومتر بر ثانیه است که این فرایند حفره ای بزرگ را در ابرهای اطرافش به وجود می آورد.
بر اساس گزارش استرونومی، تلسکوپ فضایی هرشل نام اخترشناس قرن نوزدهم میلادی "ویلیام هرشل" را یدک می کشد، اخترشناسی که طی دوران حیات و فعالیتش چندین توده سیاه را در آسمانها رصد کرده و آنها را حفره های توخالی در میان فضا پنداشت اما در انتها دریافت که لکه های تاریک کشف شده در واقع ابرهایی تاریک هستند.
نظر شما