محمد درویش در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به زیر آب رفتن زمینهای بسیار زیادی بر اثر آبگیری سدهای کشور و تخریب گسترده در مناطق زیر دست افزود: سد کارون چهار نمونه آشکاری از ویرانی محیط زیست در کشور است که آبگیری آن بیش از دویست هزار اصله درخت بلوط را زیر آب می برد.
این متخصص و فعال محیط زیست تاکید کرد: سد سازی علاوه بر اینکه هزینه فوق العاده بالایی دارد، باعث کم شدن حق آبه تالابها و از بین رفتن زیستگاههای آبی و دریاچه های کشور شده است. پدیده گرد و غبار که امروز در خاورمیانه به معضلی بزرگ تبدیل شده نتیجه بی تدبیری در ساخت سدهایی است که بر روی رودخانه های دجله و فرات ساخته شده است.
درویش دریاچه ارومیه را مهمترین دریاچه کشور دانست که به طور مستقیم بر اثر سدسازی در حال نابودی کامل است.
به گفته وی، حق آبه این دریاچه بر اثر ساخت سدهای متعدد بر حوزه های آب ریز به بستر آن ریخته نشد و امروز به کمک عوامل دیگر مثل خشکسالی به پایین ترین سطح ممکن رسیده است.
این متخصص محیط زیست به دریاچه بختگان دریاچه ها و تالابهای کشور نیز به عنوان دریاچه هایی اشاره کرد که به دلیل نریخن حق ابه دچار مشکلات متعدد شده اند.
درویش تاکید کرد: سد سازی باید آخرین مرحله و گزینه نهایی برای توسعه مناطق باشد چرا که کاملا در دنیا منسوخ شده و اثرات فوق العاده خطرناک آن بر محیط زیست و عرصه های طبیعی مشهود است. با این حال در ایران همچنان سد سازی جزو اولویتهای نخست است.
نظر شما