رمان "ظلمات" پس از دو سال منتشر می شود

محمدعلی علومی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره چاپ رمانی که پس از دو سال آن را به ناشر سپرده است، گفت: رمان "ظلمات" را که فضایی اسطوره ای  درباره زلزله  بم دارد به طور منطقی می توان ادامه "آذرستان" دانست و آنچه من در این اثر بدان توجه ویژه داشتم دو مضمون شفقت و ترس است.

وی ادامه داد: این دو مضمون از مضامینی است که در حکمت کهن هم مورد نظر بوده است و در میان فلسفه حکیمان کهن مساله محبت انسان به هم نوعش و تمام هستی و در مقامی بالاتر احساس شفقت به جهان هستی، مورد توجه بوده است.

نویسنده "شاهنشاه در کوچه دلگشا" در توضیح کارکرد مضامین اسطوره ای در رمان خود بیان کرد: این مضامین همانطور که گفته شد در حکمت کهن ریشه دارند و در ادبیات نیز بروز داشته اند. از آنجا که در این رمان هم رویکرد به این مضامین پررنگ است ساختار هم به خود به خود اسطوره ای شده است. 

علومی تاکید کرد: این داستان جدال آشکار و پنهان دو پسرعمو را به تصویر می کشد که در اساطیر هم این موضوع جالب توجه است که افرادی که در جدال با یکدیگر قرار می گیرند به نوعی ریشه مشترک خونی دارند. این رمان از این وجه هم به فضای اساطیری نزدیک می شود.

وی افزود: "ظلمات" درباره تاریخ شهر بم است و 2 ماه پس از زلزله بم شروع به نوشتن آن کردم ولی به دلیل درگیری عاطفی با شخصیتهای داستان که از واقعیت برگرفته شده اند، کار پیش نمی رفت. منتظر ماندم تا بار اندوه شخصی فروکش کرد تاتوانستم کار را پیش ببرم. از نهایی شدن کار دو سال گذشت ولی آن را به ناشر ندادم تا اینکه با تشویقهای دوستان تصمیم گرفتم کتاب را پس از 4 سال که از زلزله بم می گذرد توسط نشر افکار منتشر کنم.

این نویسنده درباره حجم و ساختار ادبی رمان "ظلمات" توضیح داد: این کار نسبت به دو رمان قبلی‌ام حجم کمتری دارد و در آن سعی کرده ام ساختار رمان را تمام و کمال حفظ کرده و از بحثهای نا به جا که انسجام متن را به هم می ریزد بپرهیزم.

علومی اضافه کرد: در حال حاضر بخشی از رمانها و داستانهایی که نویسندگان کشورمان می نویسند وارد ماجراجویی در فرم و بازیهای زبانی شده اند و من در این میان مطمئن نبودم مخاطبی که به چنین فضایی عادت کرده است بخواهد با تجربه های دردناک شخصی من مواجه شود. گرچه اینگونه نیست که این رمان فقط تجربه های شخصی من باشد بلکه در اینجا من راوی واقعه ای هستم که بر انسان حاشیه کویر رخ داده است.

وی در پایان تاکید کرد: فکر می کنم نویسنده اگر تجربه های قومی خود را بیان کند صادقانه ترین و شرافتمندانه ترین کار را کرده و بهتر از این است که تحت تاثیر ترجمه های آثار دیگران که در فضایی کاملا متفاوت از ما زندگی می کنند نوشته هایی از روی دست آنها نوشته شود.