چین و روسیه قطعنامه را اجرا نمی کنند/ لزوم کاهش همکاری با آژانس

حمیدرضا ترقی، معاون امور بین الملل حزب موتلفه اسلامی در گفتگو با خبرنگار مهر ، با اشاره به صوری بودن قطعنامه اخیرعلیه ایران گفت: رای موافق برخی کشورها برای تحریم ایران شاید به این دلیل است که ما در ارتباطات دیپلماتیک خود ضعف داریم.

وی افزود: باید روابطمان را در قبال کشورهایی که رای موافق به قطعنامه علیه ایران داده اند، تجدید و بازسازی کنیم.

ترقی ادامه داد: در برخی مواد نیز شاید اعتماد بیش از حد ما موجب این رفتار شده است، اما باید برای افزایش و یا کاهش روابط با کشورها، دقت بیشتری کنیم و بنا به اینکه چه کشور مورد هدف است، سیاست افزایش یا کاهش روابط را در پیش بگیریم.

معاون امور بین الملل حزب موتلفه اسلامی معتقد است: محتوای قطعنامه اخیر علیه ایران تاثیر در مسائل ایران ندارد و صرفا برای بهره برداری سیاسی غرب  با هدف جلوگیری از ادامه فعالیت هسته ای ایران  طراحی شده است. 

وی با بیان اینکه واردات کالاهایی در این قطعنامه اخیر مورد  تحریم قرار گرفته که از سالهای قبل از لیست ایران حذف شده و هیچ نیازی برای ورود آنها به ایران وجود ندارد، افزود: قطعنامه اخیر از نظر محتوایی هیچ تاثیری در وضعیت ایران ندارد ضمن اینکه چین و روسیه اعلام کرده اند به لحاظ روابطی که با ایران دارند هیچ تعهدی برای اجرای این قطعنامه نمی دهند.

معاون امور بین الملل حزب موتلفه اسلامی  با تاکید بر اینکه چین و روسیه صرفا قطعنامه را امضا کرده اند و عدم پایبندی خود به ان را ابراز داشته اند، گفت: رفتار دو گانه این کشورها نشان می دهد که تهدیدات  آمریکا و کشورهای زورگو که حق وتو دارند عامل اصلی برای امضای این قطعنامه است و نه اعتقاد این کشورها به مفاد قطعنامه علیه ایران.

وی درادامه این گفتگو با مهرتاکید کرد: ایران باید همکاری های خود با آژانس را کاهش دهد.

معاون امور بین الملل حزب موتلفه اسلامی در بیان اینکه در صورتی که روسیه موشکهای دفاعی  اس 300 را با ایران  نفروشد چه باید کرد، گفت: هنوز روسیه چنین موضوعی را اعلام نکرده و حتی در این صورت هم ایران این موشک های دفاعی را در داخل کشور درست می کند.

ترقی اظهارداشت: به هر حال ما در یک جنگ سیاسی و اقتصادی با آمریکا و غرب هستیم و باید به تناسب هر اقدامی که انجام می دهند، حرکتی کنیم که حساب شده و در تلافی آن باشد.

وی افزود: با این قطعنامه جدید، ایران باید رابطه و همکاری با آژانس انرژی اتمی و دیگر همکاری های بین المللی خود را کاهش دهد تا به سمتی برود که دیگر ضرورتی به قبول نقطه نظرات آژانس نداشته باشد و همچون کشورهای هند و پاکستان که بدون نظارت آژانس به فعالیت های هسته ای خود ادامه می دهند، مستقل عمل کند.