دکتر علی اکبر عبدل آبادی در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد اینکه آیا یک مدرس می‌تواند موضع شخصی خود را سرکلاس مطرح کند یا اینکه باید در راستای مخفی نگه داشتن آن تلاش کند، گفت: اگر مدرس در بیان مواضع شخصی خویش به اخلاق باور ملتزم باشد، مجاز است که مواضع شخصی خویش را نیز در کلاس بیان کند.
این استاد فلسفه دانشگاه تربیت معلم تبریز در مورد اینکه تواضع فکری مدرس با چه شرایطی محقق می‌شود نیز گفت: با این شرط که مدرس چه در هنگام تدریس و چه در مواقع دیگر به اخلاق باور ملتزم باشد، به این معنا که صادقانه بکوشد تا مدعای بی‌دلیل به زبان نیاورد، به دانشجویانش اجازه دهد که از وی برای مدعاهایش مطالبه دلیل کنند، از دانشجویانش برای مدعاهایشان مطالبه دلیل کند، دلایل مناسبی برای مدعاهایش اقامه کند، مدعاها و استدلالهایش را هرچه واضحتر و دقیقتر بیان کند و دربیان مطالبش همواره دغدغه انسجام و سازگاری داشته باشد.
این محقق و پژوهشگر افزود: مدرس باید به لوازم نظری و عملی مدعاها و استدلالهایش ملتزم باشدو در بیان مطالبش همواره حق‌طلبی و باطل‌گریزی پیشه کند. او باید در بیان و نقد آرای دیگران همواره انصاف پیشه کند. چنانچه درهر مرحله‌ای ازتدریسش مرتکب خطایی فکری شود و بدان وقوف یابد، صریحاً و سریعاً به خطای خویش اعتراف و اقرار کند. در مقام تدریس همواره بکوشد که از اموری چون جزم، جمود، تعصب، پیش‌داوری، خودشیفتگی، دگرشیفتگی، مطلق‌نگری و غیره سخت بپرهیزد.
عبدل‌آبادی درباره اینکه چرا مبانی نظری اخلاق تدریس مورد توجه ما قرار نمی‌گیرند؟ نیز گفت: اگر پرسشتان ناظر به علل فاعلی بی‌توجهی یا کم‌توجهی به مبانی نظری اخلاق تدریس در کشور ما باشد، می‌توانم گفت که پاره‌ای از علل این بی‌توجهی یا کم‌توجهی عبارتند از: نا آشنایی بسیاری از مدرسان به اخلاق باور، وجود نهانهای خود کامه در بسیاری از مدرسان ایرانی، شیوع نگاه ابزار انگارانه اقتصادی به تدریس در میان بسیاری از مدرسان، بی‌اهمیت یا کم‌اهمیت انگاشتن توجه به مبانی نظری براثر نوعی روحیه فایده گروی و عمل گروی افراطی در بسیاری از مدرسان ، بی‌توجهی یا کم‌توجهی به آموزش اخلاق حرفه‌ای به مدرسان در نظام آموزشی ایران.
نظر شما