وي افزود: مترجمان طرح جمعي ترجمه قرآن بايد از همه علوم قرآني آگاه باشند و بتوانند مشكلات راحل كنند . مشكلاتي كه در امر ترجمه اغلب مطرح مي شود يا بر اساس لفظ روزمره است و يا ماهيت آن كلمات كه در هر دو صورت مترجمين بايد كاربرد زبان عربي را در فهم ترجمه رعايت كنند.
موسوي درادامه گفت: ترجمه قرآن بايد به زبان قرآن ترجمه شود چرا كه وقتي يك متن علمي را ترجمه مي كنيم قطعا بايد زبان علمي آن را نيز رعايت كنيم. لذا زبان قرآن ، زبان عربي است و بايد براساس فهم زبان عربي آن را به دقت و بدون تفسير شخصي ترجمه كنيم .
وي انتشار قرآن بدون متن عربي را مناسب ارزيابي كرد و گفت: اين كارمي تواند عده اي كه با زبان عربي آشنا نيستند را به فهم قرآن نزديك كند. اگر برخي با انتشار اين كار مخالف اند بايد دليلي قطعي براي مخالفت خود عرضه كنند . در ضمن اين كار منع قانوني هم ندارد.
موسوي انتشار قرآن را بر اساس حسب نزول امري تفرقه برانگيز دانست و گفت : اگر چنين كاري صورت گيرد در جامعه جايي ندارد و قطعا مسئله ساز نيز مي شود.
وي وضعيت قرآن پژوهي در جامعه را خوب ارزيابي كرد و گفت : طرحهايي كه صورت مي گيرد توانسته فضايي نسبتا خوبي را در جامعه ايجاد كند و كساني كه مدعي نا امني فضاي قرآن پژوهي هستند كار جديد و نو خود را ارايه كنند اگر برخورد غير علمي شد آنگاه بگويند فضا نا امن است .
موسوي در پايان نظارت بر متن ترجمه قرآن را عملي ندانست و گفت: چنين ايده اي عملي نيست چرا كه ناظران بايد اعلم باشند . مثلا ناظر تفسير علامه طباطبايي بايد كسي باشد كه از علامه اعلم تر باشد و اين نيز عملي نيست ، لذا هركس در ترجمه و تفسير ايده خودش را مي گويد و قطعا خودش نيز مسوول است.
نظر شما