محسن سلیمانی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: نگارش کتاب "اسرار و ابزار طنزنویسی" رو به اتمام است و فکر می کنم تا پایان این ماه به پایان برسد و آن را برای چاپ به انتشارات سوره مهر بدهم.
وی ادامه داد: این کتاب به دو بخش اساسی تقسیم میشود. در بخش نخست در مورد تکنیکهای طنزنویسی بحث میشود و سپس مباحثی درباره فلسفه طنز و اینکه اساسا چرا می خندیم، چه چیزهایی ما را به خنده وامیدارد و امثالهم مورد بررسی قرار میگیرد ولی تمرکز در این بخش بیشتر بر روی تکنیک طنزنویسی است و درباره ماهیت طنز بحثهای مختصری میشود.
مترجم مجموعه داستان "عابر پیاده" افزود: در این بخش همچنین درباره انواع طنز و کلاسهای طنزآموزی که برخی نویسندگان از آنها نوشتهاند مطالبی عنوان میشود. مباحثی هم درباره آموزش آکادمیک طنزنویسی در دیگر کشورها مانند آمریکا آمده است و ذیل آنها انواع نوشتههای طنز، طنز شفاهی، عناصر خنده آور، نمایشنامهها و فیلمنامههای طنز و ... بررسی میشود.
سلیمانی درباره بخش دوم کتاب بیان کرد: بخش دوم به مصاحبه با طنزنویسان اختصاص دارد و عنوان آن "طنزنویسی به روایت طنزنویسان" است. این نویسندگان از بین رماننویسان، فیلمنامه و نمایشنامهنویسان و ستوننویسان روزنامهها انتخاب شدهاند. بخش عمده این گفتگوها با نویسسندگان خارجی است که ترجمه آنها آمده است.
وی درباره جدیدترین مطلبی که به این کتاب افزوده است توضیح داد: احساس کردم در کتاب جای مقاله ای درباره شگردهای طنزنویسی خالی است به همین دلیل مقاله ای درباره بیش از 40 مورد ابزار طنزنویسی که طنزنویسان در آثارشان به کار میگیرند تا مخاطب را بخندانند به کتاب افزودم.
مترجم "اوژنی گرانده" بالزاک اضافه کرد: این موارد طنزآمیز را با تجزیه و تحلیل دسته بندی کرده و همراه با مثالهایی که طنزنویسان مختلف در کارهایشان مورد استفاده قرار دادهاند آورده ام. برخی از این شگردها در ایران کاملا بومی هستند و در دیگر کشورها کاربرد ندارد ولی برخی از آنها جهانی هستند.
سلیمانی تاکید کرد: استفاده از کلمات و اصطلاحات طنز یک رویکرد جهانی است و در هر زبانی وجود دارد ولی در هر زبان کلمات و اصطلاحات خاص همان فرهنگ و مردم را شامل می شود که در این مقاله بدانها اشاره کرده ام.
این پژوهشگر با اشاره به اینکه کتاب "اسرار و ابزار طنزنویسی" در یک جلد منتشر می شود عنوان کرد: بخشی از این کتاب به گونه ای است که مطالب اقتباسی را مورد نظر دارد ولی بیش از یک سوم کار تالیفی است بدین شکل که وقتی درباره تکنینکهای طنزنویسی می نویسم اگر درباره آن تکنیک نمونه بیرونی وجود نداشته مطلبی منطبق با آن تکنیک نوشته ام.
سلیمانی در پایان با تاکید بر اینکه درباره برخی تکنیکها و شیوه های طنزنویسی نمونه های کاربردی زیادی وجود دارد ولی برخی از آنها ناشناخته و یا کمتر مورد بهره برداری بوده اند، توضیح داد: گاهی اوقات طنزپردازان به شکل ناخودآگاه یا بداهه از این سبکها استفاده می کنند که لازم بود این موارد هم استخراج شود.
نظر شما