به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه خبرگزاري " مهر"، اين كتاب درباره خود واقعي پارسا در متون ديني مسيحيت، بوديسم و هندويسم نوشته شده است. نويسنده اين اثر ادعا كرده پارسايي به عنوان نهادينه كردن سنت، شكل دهي زندگي مطابق روايت سنت درك شده و از اين امر به عنوان عملكرد تذكره سنت ياد مي شود. چنين عملكردي در برگيرنده ابهام، فاصله بين تصميم كلي تا اراده يا در برخي مفاهيم از بين بردن حس و تاييد اراده در عملكردهاي زاهدانه اي همچون بيدار كردن جسم از طريق روزه گرفتن است. از اين رو، پارسايي را بايد در بافت آداب ديني به حساب آورد.
اين اثر همچنين نمونه تازه اي را براي تطبيق اديان فراهم كرده است كه از سويي از عام گرايي پيچيده و از سويي ديگر از نسبيت گرايي اجتناب كرده است. اين كتاب مي تواند در پيشرفت هاي آتي تطبيق مطالعات ديني نقش مهمي را ايفا كند.
فهرست مطالب اين كتاب عبارت است از: بنا كردن معيارها؛ خود واقهي پارسا در متون و تاريخ؛ آثاري در باب پارسايي : سيمون وي ؛ اقدامات پارسايان : تنتورا؛ نيمه راه پارسايي؛ پارسايي صحرا؛ پارسايي عشق و حكمت؛ نظريه پردازي درباره خود واقعي پارسا؛ به وجود آوردن آداب خود واقعي پارسا؛ مدرنيته و خود واقعي پارسا .
نظر شما