سپيده نظري پوربازيگر نمايش هاي" هزار دستان " و "الكتر" در گفتگو با خبر نگار هنري "مهر" گفت : بازيگراني كه براي امرار معاش بازيگري مي كنند به ايفاي هر نقشي مي پردازند . بنابراين بدون تأمل هر نقشي را بازي مي كنند و از ارائه خلاقيت ناتوان هستند .
وي در ادامه افزود : من به ايفاي نقش هاي متفاوت علاقمندم و سعي مي كنم بازيهاي متفاوتي براي اين نقش ها ارائه دهم . يك بازيگر بايد بتواند خودش را به شخصيت نزديك كند و اين نزديك شدن بايد به واسطه انديشه باشد زيرا انسانها از نظر فيزيولوژي بسيار به هم نزديك هستند اما از نظر انديشه با هم تفاوت زيادي دارند پس بايد براي ارائه يك شخصيت انديشه را متفاوت كرد تا شخصيت متفاوت شود.
بازيگر نقش صبرا در نمايش " هزار دستان " در پاسخ به اين سوال كه ، چرا باورپذيري شخصيت صبرا با شكل اجراي كار كه واقع گرا بود تناسب نداشت ، پاسخ داد: شخصيتي كه من نشان دادم نتيجه تحليل كارگردانم بود كه به عقيده من با در نظر گرفتن اوضاع اجتماعي كه صبرا در آن زندگي مي كرد و شغل غسالي كه خودش انتخاب كرده بود و وضعيت روحي و رواني اش، تحليل درستي بود. صبرا زن شهيدي است كه سالها از شوهري كه به آن بسيار دل بستگي داشته دور بوده است و غمگين ودل شكسته در ميان بي تفاوتي هاي انسانها ، تصميم مي گيرد غسال شود و اين انتخاب شغل براي امرار معاش نيست بلكه براي دور شدن از آدمها و نزديك شدن به مكاني است كه تنها دل بستگي اش درآنجا خفته است.
طراح صحنه نمايش هزاردستان درباره تناسب سالن و اندازه دكورو فاصله آن با تماشاگران توضيح داد: اندازه دكور را با توجه به سالن اجرا كرديم و به نظر من باهم مطابقت داشت و فاصله تماشاگران تا صحنه در القاي فضاي مرده غسالخانه به تماشاگران بسيار مؤثر بود . با توجه به تأكيد مان بر واقعي نشان دادن فضاي يك غسالخانه سعي كرديم اين مكان را با تغييرات اندك د رصحنه نشان دهيم و فكر مي كنم در اين زمينه موفق عمل كرديم ، با آن كه از هيچ ماده بوزايي استفاده نكرده بوديم اما بسياري از تماشاگران به خاطر فضاي واقعي كار حس بوياييشان تحريك شده بود و فكر مي كردند ما از بوي كافور و سدر در فضاسازي استفاده كرده ايم.
|
|
نظر شما