خبرگزاري "مهر": بوكسورهاي ايران براي المپيك سيدني 6 سهميه را كسب كردند. البته قصد نداريم به حوادث سيدني، دوپينگ يك نفر و ماندگار شدن بوكسورديگر اشاره كنيم ولي همين 6 سهميه كه مي توانست آمار خوبي باشد در فاصله 4 ساله سيدني تا آتن به 2 سهميه كاهش يافت و همين 2 سهميه را يك نفر دوپينگي به يك سهميه كاهش داد. آن يك نفر هم كه با شكست فاحش مقابل " دمينكو والين تينو" از ايتاليا حذف شد البته شكست اورا نبايد تنها به وي نسبت دهيم چرا كه او با وجود 29 سال سن تنها 20 بازي بين المللي را دركارنامه خود دارد ولي حريف ايتاليايي با وجود 21 سال 150 بازي بين المللي را به عنوان تجربه با خود همراه داشت.
سوال اينجاست كه در طول 4 سال گذشته درفدراسيون بوكس چه كارهايي انجام شده كه 4 سهميه را نيز از دست داده ايم؟ 4 سال زمان كافي براي پرورش يك قهرمان و حضور در المپيك است. متاسفانه رييس فدراسيون نيز كمتر در محل كار خود حاضر مي شود و كسي نيست از او سوال كند كه عملكرد خود را درآتن چگونه ارزيابي مي كند؟ مسوولين سازمان نيز چشم خود را بر اين امر بسته و تنها به چند فدراسيون خاص توجه دارند؟ رئيسي كه در طول 4 سال فرصت چنداني براي رسيدگي به امور فدراسيون نداشت قبل از المپيك براي شركت در يك برنامه تلويزيوني حضور يافت و برنامه هاي خود را توصيف كرد.آيا بعد از آتن نيز بايد 4 سال شاهد حضوركمرنگ او باشيم تا قبل ازپكن موفق به ديداراو آن هم از تلويزيون باشيم؟
نظر شما