به گزارش خبرگزاری مهر، بر اساس اعلام ناسا نور این انفجار متشکل از پرتوهای گاما و ایکس در پی مرگ ستاره ای دریافت شده است که پنج میلیارد سال پیش در آن سوی کهکشان راه شیری رخ داده و بعد از گذشت این مدت زمان طولانی به ماهواره مدارگرد "سوئیفت" رسیده است.
به گفته " نیل گرلز" محقق مسئول "سوئیفت" در مرکز "گدارد" ناسا شدت این پرتوهای ایکس غیر منتظره و بی نظیر بوده است. به گفته وی این انفجار که GRB 100621A نام دارد درخشانترین منبع پرتو ایکسی است که "سوئیفت" از سال 2005 تا کنون رصد کرده است. این انفجار گامایی در 21 ژوئن مدارگرد سوئیفت را به نابینایی موقتی دچار کرده و نرم افزار این رصد خانه نیز در اثر این انفجار از کار افتاد.
"گرلز" می گوید: "درست زمانی که فکر می کردیم هر چیزی را که یک انفجار گامایی می تواند به سوی ما پرتاب کند را دیده ایم، چنین انفجاری به مقابله با فرضیات ما برخواست تا ثابت کند تابش پرتوهای ایکس چه قدرتی می تواند داشته باشد."
به گفته دانشمندان این انفجار به اندازه ای قدرتمند بوده که در لحظه اول نرم افزار تحلیل اطلاعات آنها را از کار انداخته است. در آن لحظه دریایی از فوتونها در ثانیه ردیابهای ماهواره را با سرعتی بمباران می کردند که امکان شمارش آنها وجود نداشت، درست مانند اینکه بخواهیم شدت تسونامی را با باران سنج و یک سطل اندازه گیری کنیم.
زمانی که یک ستاره منفجر می شود پرتوهای ناشی از آن با سرعت نور در تمامی جهات منتشر می شوند و ابتدا امواج گاما و پس از آن پرتوهای ایکس ناشی از این انفجار به زمین می رسند.
بر اساس گزارش رویترز، انفجار اخیر 140 بار درخشانتر از درخشانترین منبع دائمی پرتو ایکس در آسمان بود، منبعی که می تواند یک ستاره نوترونی نزدیک به زمین باشد.
نظر شما