سعدالله زارعی در گفتگو با خبرنگار سیاسی مهر، درباره پذیرش قطعنامه 598 در سال 1367توسط جمهوری اسلامی ایران ، اظهار داشت: ابتدا باید گفت که در این خصوص دو اراده الهی و غربی وجود داشت.
وی با بیان اینکه اراده غربی ها براین اساس استوار بود که چون ایران در جبهه های جنگ کاملا دست برتر را نسبت به ارتش بعث در پیش داشت، آنها از طریق تصویب قطعنامه ای متوسط بتوانند ایران را وادار به عقب نشینی از مواضع خود کنند تا بلکه از این محمل نیزبه دستاوردهایی نائل شوند، گفت: اما اراده خداوند متعال موجب شد که تصویب این قطعنامه متوسط مقدمات سقوط رژیم بعث عراق به سرکردگی صدام را فراهم کند.
این تحلیلگر مسائل بین المللی درادامه با اشاره به مقطع تصویب قطعنامه 598 توسط جمهوری اسلامی ایران، یادآور شد: رژیم صدام که 8 سال مصیبت جنگ را به مردم عراق تحمیل نموده بود ، پاسخی برای این همه هزینه نداشت لذا طرح نقد، چرب و شیرین حمله به کویت را در پائیز سال 1369 ارائه کرد و سپس آن را عملیاتی نمود و با اینکه در حدود 6 ماه این کشور عرب منطقه را تحت اشغال خود داشت اما در نهایت همان کسانیکه برای کمک به این رژیم قطعنامه 598 را صادر کرده بودند در جهت کمک به کویت که یکی از متحدان غرب در آن زمان بود ضربات سهمگینی را به عراق وارد کردند که اثرات آن را در فروپاشی رژیم بعث عراق در سال 1382 مشاهده می کنیم.
وی در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه قطعنامه 598 بدلیل برخی مناسبات داخلی در آن زمان پذیرفته شده بود، تاکید کرد : پذیرش قطعنامه 598 از سوی جمهوری اسلامی ایران یک شکست استراتژیک نبود ، در حقیقت باید ببینیم که دشمن در این زمینه چه می گوید، به عبارتی دیگر آیا دشمن پذیرش این قطعنامه را نشانه شکست ایران می داند یا سندی برای ورود کشورمان به مراحل بعدی سازندگی و پیشرفت؟
وی در پایان به مهر گفت: متاسفانه برخی عناصر داخلی در صدد طرح این مدعا هستند که پذیرش قطعنامه 598 نشانه ضعف کشور در آن مقطع بود در حالیکه بند بند این قطعنامه بر حقانیت جمهوری اسلامی ایران صحه می گذارد.
نظر شما