به گزارش خبرگزاري مهر،اين بمب هيدروژني در اقيانوس آتلانتيك در سال 1958به دنبال برخورد يك بمب افكن بي 47 و يك جنگنده اف 86 ناپديد شد .
طبق گزارش خبرگزاري آسوشيتد پرس يك گروه به رهبري كلنل درك ديوك از ستيتسبورودرجورجيا در ماه ژولاي اعلام كرد كه يك شي بزرگ را در نزديكي ساوانا يافته است كه سطوح بالاي راديواكتيو را ساطع مي كرده است . اين گروه اعلام كرد كه از تجهيزات كشف راديواكتيو و فلزبراي جستجوي جزيره تايبي جايي كه گزارش مي شود اين بمب سقوط كرده بود ، استفاده كرد .
سي ان ان گزارش مي دهد سرهنگ فرانك سمولينسكي سخنگوي نيروهاي هوايي گفت متخصصاني از نيروي هوايي ، وزارت دفاع و وزارت انرژي درحال بررسي اين اطلاعات هستند واحتمالا به سرعت آزمايشهاي خاص خود را با تجهيزات مدرنتر آغاز خواهند كرد. سمولينسكي گفت : اگر كشف شود كه بمب يافت شده است سپس تصميم گرفته خواهد شد كه آيا اين بمب دوباره بازيابي شود و يا در همانجا رها شود .
نيروي هوايي آمريكا درتحقيقي درسال 2001 به اين نتيجه رسيد كه اين بمب احتمالا در صورتيكه درجاي خود رها شود بي زيان خواهد بود.همچنين عمليات بازيابي احتمالا به انفجارهاي متعارف در بمب خواهد انجاميد كه اين مسئله تيم بازياب را در خطر خواهد انداخت و ويرانيهاي محيطي بسياري خواهد داشت .
اين بمب ترمو هسته اي كه 7600 پوند وزن دارد وطول آن 12 فوت است شامل 400 پوند مواد منفجره سطح بالا و همچنين اورانيوم است. نيروي هوايي اصرار دارد كه بمب يك بمب تمريني بود و حاوي ماشه پلوتونيوم مورد نياز براي انفجار هسته اي نبوده است .
اين تصادف روز 5 فوريه 1958 بر فراز ساحل جورجيا رخ داد . بر طبق تحقيقات سال 2001 نيروي هوايي ، يك هواپيما بي 47 با يك بمب هسته اي ماد زيرو (Mod0) درعمليات همزماني با پايگاه نيروي هوايي هومستيد در فلوريدا با يك اف 86 برخورد كرد .
خلبان اف 86 فرود سالمي داشته است با اينحال هواپيماي وي از بين رفت و بي 47 نيزخراب شده بود اما قابل پرواز بود .
خدمه بي 47 سه بار تلاش كردند كه با وجود بمب در پايگاه نيروي هوايي هانتر در جورجيا فرود بيايند اما به دليل خسارتها و خطر انفجار آنها ترجيح دادند كه اين بمب هسته اي را در اقيانوس آتلانتيك در ساوانا رها سازند .
اين بمب از ارتفاع حدود 7200 پا و با سرعت 200 گره رها شد و هواپيما به آساني در هانتر فرود آمد .
در طول 9 هفته ، نيروي هوايي يك تحقيق در ناحيه اي به مساحت 3 مايل مربع در تنگه واسا جاييكه بمب رها شده بود انجام دادند . در روز 16 آوريل 1958 نيروي هوايي اعلام كرد كه بمب به طرز بازيافت ناپذيري مفقود شده است .
در سال 1996 بازيهاي المپيك در اين ساحل برگزارشد . تحقيق نيروي هوايي در سال 2001 تخمين زد كه بمب در ابتدا در كف دريا فرود آمد و هم اكنون 5 تا 15 فوت در گل فرو رفته است .
اين بمب سالها موضوع نوشته ها و داستانهاي زيادي در ساوانا بوده است .
تحقيق سال 2001در پاسخ به درخواست جك كينگستون نماينده جمهوريخواه كه نمايندگي جورجيا را در كنگره برعهده داشت انجام شد تا تعيين شود آيا اين بمب هنوز تهديد به شمار مي آيد .
گزارش نيروي هوايي كه در آوريل 2001 منتشر شد اعلام مي دارد : كه براي جلوگيري از خسارتهاي انساني و محيطي بايد بمب به حال خود رها شود . همچنين گزارش مي افزايد كه حدود 5 سال و 5 ميليون دلار تا 11 ميليون دلار براي بازيابي اين بمب نياز است .
طبق گزارش سايت بروكينگز، آمريكا 11 بمب هسته اي را درحوادث ورويدادهاي مختلف درجريان جنگ سرد از دست داد كه هرگز بازيافت نشدند .
بعلاوه طبق گزارش گروه محيطي "گرين پيس" حدود 50 كلاهك هسته اي كه بيشتر آنها متعلق به اتحاد جماهير شوروي هستند هنوزدراعماق اقيانوسهاي جهان سرگردان هستند .
يكي از مشهورترين تصادفها در پالومار در اسپانيا ماه ژانويه 1966 رخ داد و در جريان آن يك بي 52 آمريكا با يك تانكر KC-135 برخورد كرد و هر چهار بمب هيدروژني را كه حمل مي كرد به همراه چند انفجار رها كرد . هفت تن از 11 خدمه هر دو هواپيما در اين حادثه كشته شدند . انفجار در دو بمب به انتشار مقدار زيادي مواد راديواكتيو از جمله پلوتونيوم در سطح وسيعي از كشور اسپانيا منجر شد . بمب سوم صحيح و سالم فرود آمد و بازيابي شد .
بمب چهارم در درياي مديترانه سقوط كرد و محققان آمريكايي تقريبا سه ماه را به جستجو پرداختند تا آن را پيدا كنند . بر طبق گزارش سايت بروكينگز آمريكا 182 ميليون دلار را براي فعاليت بازيافت خرج كرده است .
نظر شما