به گزارش خبرنگار مهر، همایش بین‌المللی تنوع فرهنگی، همگرایی جهانی عصر دیروز یک شنبه سوم مرداد ماه با برگزاری نشست مطالعات منطقه‌ای به کار خود ادامه داد.
دکتر لی لی یادی بن آرناکیم استاد گروه مطالعات جنوب شرق آسیای دانشگاه مالایای مالزی در این نشست به بررسی موضوع "احیای اسلام در اندونزی: منازعه بین مسلمانان واقعی و متظاهر" پرداخت و اظهار داشت: اندونزی در اواخر دهه 1970 درست همزمان با سایر نقاط جهان اسلام، شاهد حیاتی نو از اسلام در میان جوامع مسلمان بود. اسلام به تدریج به عنوان یک مرجع اجتماعی، اخلاقی و معنوی برای مردم اندونزی درآمد.
وی افزود: در نتیجه این عوامل اندونزی با گسترش مساجد، مدارس و برنامه‌های مذهبی مواجه شد. بازار عظیمی از کتابها، مجلات و روزنامه‌های اسلامی به وجود آمد و منتشر شد.
این استاد دانشگاه در ادامه تصریح کرد: در این میان مسلمانان تحصیل کرده از طبقه متوسط سؤالاتی در مورد مسائل روز و مطرح مانند نقش و حقوق زنان، بحث پلورالیسم، محاسن و ویژگی‌های اقتصاد اسلامی و نسبت میان دین و حکومت را مطرح کردند.
وی خاطر نشان کرد: دو دسته از عوامل برای احیای اسلام در اندوزی و بیداری اسلامی در این کشور را می‌توان برشمرد. دسته نخست عوامل بین‌المللی هستند. یکی از عوامل بین‌المللی احیای اسلام در اندونزی انقلاب اسلامی ایران است. کتابهای دکتر علی شریعتی و مرحوم مطهری نقش مهمی در این زمینه ایفا کردند. از عوامل دیگر احیای اسلام در اندونزی ظهور اسلام به عنوان یک قدرت سیاسی در افغانستان، مصر و الجزایر است.
وی در ادامه با اشاره به برخی عوامل داخلی در احیای اسلامی در اندونزی گفت: افزایش مسلمانان طبقه متوسط در اندونزی و فرصتهایی که اسلام برای برادری و محبت ایجاد می‌کند و پاسخگویی به چالشهای مطرح از سوی مدرنیته از دلایل اصلی داخلی در احیای اسلام در اندونزی به شمار می‌روند.
وی خاطر نشان کرد: با استفاده از روش تحلیل تاریخی می‌توان دریافت که احیای اسلام در اندونزی در نوع خود بی نظیر بوده است، چرا که زمینه برای اسلام برای پاسخ به نیاز به سبک جدیدی از فعالیت‌های مذهبی و سیاسی فراهم آورده شد.
این استاد دانشگاه در ادامه تصریح کرد: روشنفکران مسلمان امروز برخاسته از آموزشهای نوین و نه صرفاً سنتی هستند. این روشنفکران امروز درصدد پاسخگویی به مطالبات دنیای جدید و مقابله با تهدید غرب هستند.
وی تأکید کرد: با وجود اینکه علمایی که تحت تربیت سنتی بوده‌اند نیز به همان اندازه قادر به پاسخگویی به مسائل اجتماعی و مذهبی جدید هستند، لکن شرکت روشنفکران مسلمان جدید در گفتمان‌های اسلامی در اندونزی متداول‌تر است.
در ادامه این نشست دکتر داگلاس گلدینگ با عنوان "تأیید و تکذیب اسلام‌هراسی: بعضی اثرات معرفی اسلام در رسانه‌های استرالیا" سخنرانی کرد و گفت: پیش از حادثه 11 سپتامبر 2001 رسانه‌های استرالیا توجه کمی به رشد روزافزون جمعیت مسلمانان در این کشور داشتند. گویی این حادثه توجهات آنها را به مسأله مسلمانان بیش از پیش جلب کرد.
وی تصریح کرد: پس از حادثه 11 سپتامبر و به‌ویژه پس از بمب‌گذاری‌های بالی در سالهای 2002 و 2005 میلادی که در آن گروهی از استرالیایی‌ها هم مجروح شدند، پوشش رسانه‌های استرالیایی در مورد اسلام و مسلمانان افزایش یافت و منفی‌تر شد.
وی افزود: در حال حاضر بسیاری از استرالیایی‌ها بر این عقیده هستند که رسانه‌ها مسأله اسلام هراسی در میان اکثریت غیر مسلمان را دامن زدند و اینکه این موضوع در سیاست‌های دولت استرالیا و گرایش‌های آن جامعه در حال نفوذ است.
وی با اشاره به اینکه نگاه رسانه‌های استرالیا به موضوع اسلام نگاه یکسانی نیست، گفت: نظر نویسندگان در رسانه‌های خبری مهم نسبت به حوادث متفاوت است. بعضی از آنها ادعا می‌کنند که اسلام هراسی در حال افزایش است و در حال تبدیل شدن به تهدیدی برای انسجام اجتماعی است.
وی افزود: برخی در مقابل معتقدند که در مورد اسلام هراسی در استرالیا بسیار مبالغه شده است و گروهی نیز اعتقاد دارند که اسلام هراسی در استرالیا به دلیل رفتار بعضی از مسلمانان در آن کشور و دیگر کشورها و عقب نشینی آنها به سمت انحصارگرایی خرده فرهنگی قابل درک و اجتناب ناپذیر است.
"چند فرهنگ‌گرایی در استرالیا" عنوان سخنرانی لیندا بریسکمن استاد حقوق بشر دانشگاه کرتین استرالیا بود.
وی با اشاره به چالشهای حضور پناهندگان در استرالیا، خاطر نشان کرد: استقرار پناهندگان در استرالیا اغلب احساسات و بحث‌هایی را در مورد ملی‌گرایی، هویت، قدرت و سیاست ایجاد می‌کند. در استرالیا، انتقال هویت ملی استرالیایی از انگلو- سلتیک به چند فرهنگی پیچیده و مشاجره برانگیز بوده است.
وی افزود: علت این امر این است که چند فرهنگی به خاطر تشویق به قلمروهای بسته اخلاقی مورد انتقاد بوده است. بعضی‌ها استقرار پناهندگان را تهدیدی برای همبستگی اجتماعی و خطری برای امنیت ملی پس از حادثه 11 سپتامبر تلقی می‌کنند.
وی تصریح کرد: پناهندگان با چالشهای اجتماعی و فرهنگی در کشوری که مستقر می‌شوند روبرو هستند. زیرا آنها اغلب از مناطقی می‌آیند که با استرالیا اختلافاتی اجتماعی و اقتصادی مهمی دارند. علی رغم موانع اولیه‌ای که پناهندگان با آن روبرو هستند، تعداد زیادی از آنها تجارب مثبتی دارند و کمکهای زیادی به جامعه استرالیایی و چند فرهنگی کرده‌اند.
این استاد دانشگاه در پایان خاطر نشان کرد: به هر حال پذیرش پناهندگان امری مشروط است و میزان این پذیرش با توجه به زمان و بعضی از عوامل متفاوت است که شامل حوادث جهانی و محلی و برخورد مطبوعات با این موضوع می‌شود.
این نشست با سخنرانی دکتر محمد هادی جهان دیده استاد مدعو دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات فارس با عنوان"گفتگوی میان فرهنگی مابین ایران و هندوستان" ادامه یافت.
دکتر جهان دیده با اشاره به شباهتها و تفاوتهای فرهنگی ایران و هند خاطر نشان کرد: ایران و هندوستان دو کشور در آسیاهستند که شباهتهای زیادی از لحاظ بافت فرهنگی و قومی دارند. در این دو کشور گروه‌های مختلف قومی، زبانی، مذهبی و ... زندگی می‌کنند که بافت فرهنگی متکثری را به این دو کشور داده است.
وی افزود: این دو کشور کشورهایی چند زبانه هستند و زبانها و گویشهای متعددی در آنها صحبت می‌شوند.
وی تصریح کرد: جهان معاصر، از افراد، گروهها، اجتماعات و مللی که صاحب پیشینه‌های فرهنگی متنوع و جهان‌بینی‌های متفاوتی تشکیل یافته است. با این وجود گفتگوی میان فرهنگی آنست که راه را برای تبادل افکار بگشاید و فهمی عمیق‌تر از دیدگاه‌های متفاوت و عملکردهای مختلف را توسعه بخشد.
این استاد دانشگاه یادآور شد: بدین صورت گفتگوی میان فرهنگی تنها "تحمل دیگری" نیست، بلکه روندی جامعتر و فراگیرتر از آنست. این روند فرایندهای نوآوری را به چالش می‌گیرد و اشکال تازه‌ای از بیان خلق می‌نماید. تفاهم همه جانبه تنها از طریق احترام متقابل، کاستن جانبداری‌های بی دلیل و پذیرفتن تفاوتهای فرهنگی دو طرف انجام خواهد پذیرفت.
نظر شما