دکتر سروش دباغ در گفتگو با خبرنگار مهر درمورد اینکه تابستان برای یک استاد دانشگاه اوقات فراغت است، تعریف شما از مفهوم "فراغت "چیست گفت: در اوقات فراغت شخص می‌تواند به کارها و احوال شخصی خود برسد و فرصتی برای تأمل و درنگی برای امور پیرامونی به دست آورد. از این حیث تابستانها عموماً برای کسانی که در آموزش عالی و یا آموزش و پرورش به نحو رسمی به تعلیم و تعلم مشغولند فراغتی است که افراد می‌توانند برای خودشان برنامه‌ریزی بکنند و به کارهای شخصی خود برسند.
عضو هیئت علمی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران در مورد اینکه این اوقات تاچه میزان برای تداوم تحقیقات و پژوهشهای یک استاد ضروری هستند هم گفت: کاملاً ضروری هستند. در مغرب‌زمین هم همینطور است، یعنی افراد در تابستان به کارهای شخصی خودشان می‌رسند. مطالعاتی که در طول سال می‌خواستند انجام بدهند و نرسیدند و مقاله‌هایی که می‌خواستند بنویسند و کارتدوین کتابهایی که نیمه‌کاره مانده در تابستان پی گرفته می‌شوند.
این محقق و پژوهشگر در ادامه افزود: من خودم سعی می‌کنم که از تابستان استفاده بهینه بکنم و به مطالعه بپردازم و بعضی از کارهایی را که برای تابستان کنار گذاشته‌ام مانند تکمیل کتاب یا مقالههای نیمه کاره‌ام را به انجام برسانم. اوقات فراغت کمک میکند که انسان به بعضی از امور هم بیندیشد به‌ویژه در حوزه علوم انسانی که محققان احتیاج دارند فرصتی را به فکر کردن به مضامین جانبی اختصاص بدهند.
این استاد فلسفه تصریح کرد: متخصصان علوم انسانی اگر ایده‌ای را پی گرفتند، پروردند و راجعش تأمل کردند اینها در ایام فراغت است که رخ می‌دهد و در همه جای دنیا به همین ترتیب است. این امر می‌تواند کمک کند که مدرس طراوت و شادابی علمی را به دست بیاورد و همچنین در کنفرانسهای علمی خارج از کشور شرکت کند.
این نویسنده و مترجم خاطرنشان کرد: یک استاد در اوقات فراغت تابستان حتی می‌تواند یک هفته‌ای به معنای دقیق کلمه استراحت کند که خستگی از تنش خارج شود و آرامش و تمرکز در او شکل بگیرد که بعداً به کار مشغول شود.
نظر شما