دکتر سید مهدی مدرس زاده در مورد بیماری آب سیاه به خبرنگار مهر گفت: این بیماری علامت خاصی ندارد اما باید در نظر داشت که در آن، میدان دید اطراف در فرد مبتلا کم می‌شود و به علت اینکه معمولا ما در زندگی روزانه در دید اطراف دقت نداریم و بیشتر با دید مرکزی کار می‌کنیم، بیمار متوجه این کاهش دید نمی‌شود.
وی با بیان اینکه بیماری آب سیاه در گذشته درمانی نداشت و موجب کوری فرد می شد، افزود: این بیماری باعث می شود فشار چشم از حد معمول بالاتر برود و در حال حاضر با استفاده از قطره‌های چشمی و جراحی می‌‌توان فشار چشم را پایین آورد اما این کار منوط به تشخیص و درمان به موقع است.
مدرس زاده به شایعترین نوع آب سیاه که در سنین بالای 50 سال اتفاق می‌افتد و علامت خاصی هم ندارد، اشاره کرد و گفت: معمولا این بیماری با سردرد و ناراحت شدن چشم در نور همراه است. همچنین بیمار چشم درد و فشاری نیز تحمل نمی‌کند و با توجه به اینکه فشار چشم تدریجا بالا می‌رود عصب بینایی خورده می‌شود و میدان بینایی فرد در اطراف کم و دید مرکزی او کاهش می‌یابد. این در حالی است که فرد در مراحل ابتدایی متوجه کاهش دید خود نمی‌شود.
این متخصص چشم ادامه داد: در مراحل انتهایی این بیماری، بینایی فرد محدود به یک دید مرکزی مانند لوله‌ای که در مقابل چشم فرد قرار دهند می‌شود که متاسفانه در این مرحله دیگر درمانی وجود ندارد. بنابراین توصیه می‌شود در سنین بالای 50 سال مردم سالی یکبار فشار داخل چشم خود را اندازه گیری کنند.
وی در خصوص علت بروز بیماری علت آب سیاه گفت: در چشم مایعی به طور مداوم ترشح می‌شود و از طرف دیگر این مایع خارج می‌شود. لذا داخل چشم شبیه رودخانه‌ای است که از سمتی آب می‌آید و از سمت دیگر بیرون می‌رود. اگر جایی که آب از چشم خارج می‌شود تنگ شود فشار چشم بالا می‌رود و این بالا رفتن فشار چشم موجب خوردگی عصب بینایی فرد می‌شود.
رئیس مرکز تحقیقات چشم دانشگاه علوم پزشکی ایران تصریح کرد: آماری در خصوص تعداد مبتلایان به این عارضه در کشور نداریم زیرا بررسی شیوع بیماری نیاز به آزمایشگاه جمعیتی دارد که بودجه و پرسنل زیادی می‌خواهد.
نظر شما