به گزارش خبرگزاری مهر، تولید سوخت زیستی با کشت ذرت و سایر غلات به دلیل افزایش قیمتهای موادی که برای انسان و سایر حیوانات غذای پایه به شمار می روند، میزان بسیار بالایی از زمینهایی که باید زیر کشت این محصولات بروند، حجم بالای بذرهای بارورکننده و مصرف زیاد آب تولید این محصولات منسوخ شد.
به همین علت دانشمندان تصمیم گرفتند از جلبکها به عنوان یک منبع ایده آل در تولید بیودیزل استفاده کنند و تاکنون تنها در آمریکا سرمایه گذاریها و تحقیقات گسترده ای درباره تولید بیودیزل از جلبکها انجام شده است.
این درحالی است که اکنون گروهی از دانشمندان دانشگاه کمبریج در انگلیس در تحقیقات خود نشان دادند که تولید بیودیزل تولید شده از جلبک Chlorella vulgaris آنطور که تاکنون تصور می شد، چندان به دور از آلودگی نیست.
این محققان یک مدل رایانه ای را برای محاسبه میزان دی اکسید کربنی که در فازهای تولید، تصفیه و مصرف بیودیزل حاصل از جلبکها در اتمسفر آزاد می شود توسعه دادند.
نتایج این تحقیقات نشان داد زمانی که جلبکها در راکتورهای زیستی مناسبی که از لوله های شفاف ساخته شده اند، رشد می کنند تنها انرژی لازم برای پمپاژ آب و چرخاندن جلبکها به روشی که در بهترین موقعیت دریافت نور خورشید قرار گیرند 320 گرم بر مگاژول دی اکسید کربن تولید می کند این درحالی است که برای استخراج، تصفیه و سوزاندن دیزلهای معمولی (گازوئیل) تنها 86 گرم در مگاژول دی اکسید کربن تولید می شود.
براساس گزارش Biofuels Digest ، نتایج این تحقیقات همچنین حاکی از این است که کشت جلبکها در وانهای مناسب، انرژی کمتری نسبت به راکتورهای زیستی مصرف می کند. در این مورد، پتانسیل گرمای جهانی حاصل از جلبکهای کشت شده در وانها برابر با 19 گرم بر مگاژول است که این میزان حدود 80 درصد کمتر از تولید گازوئیل به دست آمده از سوختهای فسیلی است.
در این مورد تنها مشکل موجود مصرف بالای آب این وانها است به طوریکه آب درون این وانها بخار می شود و بنابراین آب لازم برای تولید بیو دیزل بسیار بیشتر از آب مورد نیاز برای تولید غلات است.
نظر شما