وي در ادامه مطلب فوق افزود: ما مي توانيم با ترجمه معيار به ملاكي دست پيدا كنيم كه از اعتبار بيشتري برخوردار باشد. يكسان سازي و ترجمه واحد كه امكان ندارد، اما با ارايه ترجمه معيار مي توان از تعدد و اشتباهات كاست .
دكتر پورحسن تاكيد كرد: از آنجا كه جايگاه مهم ترجمه قرآن در جامعه احساس مي شود بايد به ترجمه مطلوبي دست پيدا كنيم. اما مهمترين اختلاف در بحث ترجمه قرآن به زبان فارسي باز مي گردد.
وي با تصريح اين مطلب كه ترجمه قرآن براي فهم آيات كاملا بديهي به نظر مي رسد گفت : طبيعتا ما با بحثي به نام ترجمه روبرو مي شويم. انتقال يك لغت به لغت ديگر و يا به تعبيري برگردان يك واژه داراي ويژگي هاي خاص خود است.
استاد دانشگاه علوم قرآني در ادامه افزود: اما مسئله اين كه به يك ترجمه واحد دست پيدا كنيم زماني مي تواند مفيد باشد كه به اصل متن وفادار باشد. در حالي كه در برخي موارد مشاهد شده كه ترجمه ها به اصل متن وفادار نبودند.
وي بحث خود را با اين پرسش ادامه داد: چه عواملي سبب مي شود كه ما در ترجمه ها شاهد تعدد و گوناگوني باشيم؟ پاسخ اين پرسش قطعا به عرصه ادبي باز مي گردد كه مترجم مي خواهد سبك موثري در نثر داشته باشد. عرصه ادبي ايجاب مي كند كه ما با تعدد و تكثر مواجه شويم. يكي ديگر از اختلافات به فهم معنايي و ساختاري باز مي گردد.
دكتر پورحسن درباره ديگر اختلاف ها گفت: تركيبات ، اختلاف قرائت ها ، معاني حروف ، جمع ضمائر، ديدگاههاي كلامي در تفسير، اسباب نزول آيات و متشابهات از عمده اختلافات در ترجمه است.
وي با انتشار قرآن بدون متن عربي مخالف كرده و تصريح كرد : اين عمل سبب تقدسي زدايي از قرآن است. قرآن به خاطر متن قدسي كه دارد از ارزش والايي نيز برخوردار است. به همان دليلي كه بدون آيات ترجمه شده، متن قرآني مي تواند راهگشا باشد، همان ترجمه مي تواند سبب اختلاف و گمراهي شود.
وي تاكيد كرد : همان طور كه در تورات و انجيل شاهد اختلاف هستيم در اين كار هم ما با يك اختلاف جديد روبرو خواهيم شد.
دكتر پورحسن انتشار قرآن بر حسب نزول را سبب اختلاف دانست و گفت : با اين شيوه ، ترتيب موجود قرآن به هم ريخته و بستر جا به جايي صور و آيات را آماده مي كند، اين شيوه در برخي از فهرست هاي قرآن و برخي از كتابهاي پژوهشي انجام شده اما به اين شيوه كه قرآني را بر حسب نزول منتشر كنيم، قطعا با بدعت روبرو مي شويم.
وي وضعيت علوم قرآني را در كشور ما رضايت بخش دانست و گفت: ما با يك دلنگراني در جامعه روبرو هستيم و آن مسئله توليد علم در قرآن پژوهي است كه تبديل به يك مانيفست و پارادايم شود. ما شاهد هستيم كه در ديگر كشورهاي اسلامي مقدار توليد علم بيشتر از كشورماست در حالي كه ما بيشتر به تجويد، حفظ و قرائت اهميت مي دهيم.
دكتر پورحسن افزود: به طور مثال اگر علوم قرآني را به ساحتهاي كاركردي آن نزديك كنيم با ثمرات بيشتري روبرو خواهيم بود. ما فعلا منتظر طرح تصويب فرهنگستان علوم قرآني هستيم تا بتوانيم در آنجا به دغدغه هاي قرآن پژوهي را در كشورمان جامه عمل بپوشانيم.
نظر شما