به گزارش خبرگزاری مهر، "مسئولیت فیلسوف"، اثری شاخص و درخشان از جیانی واتیمو است که با زبانی دشوار و در عین حال به طور باور نکردنی روشن، بیآنکه بیش از حد مفهومی باشد، با مخاطبان معمولی فلسفه مواجه میشود.
واتیمو، در طول دوره کاری خود، هویتهای گوناگونی را پذیرفت. به همین دلیل است که به نظر میرسد زندگی واتیمو سرشار از تضادهاست. وی از یک سو از دین دفاع میکند و از سوی دیگر آن را به پرسش میکشید یا گاه حاکمیت را نقد میکند و گاه با حاکمان همکاری میکند.
با وجود این تنوعی که در زندگی و اندیشه واتیمو وجود دارد، آنچه میتواند در زندگی وی مورد ملاحظه قرار گیرد، "مسئولیت فیلسوف" است. بنابراین در جهانی که خواستار نتایج قابل سنجش است، فیلسوف به مفسر و مترجمی حیاتی در مواجهه با پیچیدگیهای بیپایان زندگی تبدیل میشود.
واتیمو علاوه بر آنکه نظریات خود را درباره نقش فیلسوف ترسیم میکند، با سؤالاتی در باب علوم، دین، منطق، ادبیات و حقیقت مواجه میشود، و شورمندانه از قدرت هرمنوتیک برای درگیر شدن با مسایل بغرنج و پیچیده زندگی دفاع میکند.
وی از چشماندازی روشن از فلسفه سخن میگوید که همچون چیزی جدا از علوم و نیز علومانسانی است، اما همچنان ارتباط خود را با این علوم حفظ میکند. وی در واقع مفهوم حقیقت را به نحوی تفسیر میکند که در نهایت مبتنی بر "مشارکت از طریق گفتگو" است.
جیانی واتیمو، استاد بازنشسته فلسفه در دانشگاه تورین ایتالیا و عضو پارلمان اروپا است. برخی دیگر از آثار وی از این قرارند: "پایان مدرنیته: نیهیلیسم و هرمنوتیک در فرهنگ پستمدرن" (1991)، "جامعه شفاف" (1992)، "رخداد تفاوت: فلسفه پس از نیچه و هایدگر" (1993) ، "فراتر از تفسیر: معنای هرمنوتیک برای فلسفه" (1997)، وایراستاری کتاب "دین" نوشته ژاک دریدا (1998)، "باور" (1999)، "نیچه: فلسفه به مثابه نقادی فرهنگی" (2002)، "پس از مسیحیت" (2002)، "نیهیلیسم و رهایی: اخلاق، سیاست و حقوق" (2004)، "آینده دین" همراه با ریچارد رورتی (2005)، "گفتگو با نیچه" (2008)، "موضع هنر در قبال حقیقت" (2008) و "مسیحیت، حقیقت و ایمان ضعیف" (2009).
نظر شما