تصاویر رفتگران ریزی که دریا را جارو می زنند

به گزارش خبرگزاری مهر، "سالپ" ارگانیزم آبزی 13 سانتیمتری و خمره ای شکل است که کمی به عروس دریایی شباهت دارد و در میانه آبهای اقیانوسی، جایی که آب دریا را برای جمع آوری ذرات غذایی فیلتر می کند، ساکن است.

مطالعات جدید نشان می دهند این جانداران دریایی می توانند ذرات غذایی ریز و درشت را به همراه هم از آب جدا سازند، ذراتی از چند میکرومتر تا چند میلیمتر که می توان تفاوت این ابعاد را به تفاوت ابعاد یک موش با یک اسب تشبیه کرد.

بر اساس این یافته ها محققان MIT اعلام کردند "سالپ" ها در واقع جاروبرقی هایی هستند که به شیوه ای موثر آب دریاها را تمیز می کنند.

"سالپ" ها به شکل یک تک حباب یا خوشه ای از هزاران ساختار حبابی، طول عمری برابر چند هفته تا چند ماه دارند و در قالب پالسهای ریتم داری شنا کرده و غذا می خورند که هر یک از این حرکات نبض مانند، آب دریا را از میان بدن جاندار عبور می دهد.

سپس شبکه ای مخاطی در ابعاد یک نانومتر ذرات غذایی را که اغلب پلانکتونها هستند به خود جذب کرده و هضم می کند. عملکرد این شبکه مخاطی دقیقا مانند کیسه درون جاروهای برقی است و از این رو به این جانداران جاروبرقی های دریایی می گویند.

شبکه مخاطی درون بدن سالپ

تا به حال محققان بر این باور بودند حفره های 1.5 میکرونی بر روی این شبکه به این معنی است که تنها ذرات بزرگتر از ابعاد حفره ها توسط جاندار جذب می شوند و ذرات ریزتر از میان حفره ها رد شده و دوباره به آب باز می گردند اما یک مدل ریاضی نشان داد "سالپ"ها به گونه ای می توانند ذرات غذایی ریزتر، هم اندازه و بزرگتر از حفره های موجود بر روی شبکه مخاطی را ببلعند.

این یافته می تواند راز بقای "سالپ" ها در اقیانوسهای باز، جایی که منابع ذرات غذایی بزرگتر بسیار محدود است را افشا کند. از سویی دیگر اهمیت این جانداران در چرخه کربنی به واسطه این مطالعات آشکار می شود زیرا به گفته دانشمندان مواد زائدی که از این جاندار در آبهای دریا دفع می شود می تواند در زدودن دی اکسید کربن در لایه های بالاتر اقیانوس ها و اتمسفر موثر واقع شود.

بر اساس گزارش لایوساینس، هرچه مقدار جذب دی اکسید کربن در این ذرات دفع شده بیشتر باشد، آنها سریعتر به اعماق دریا غرق می شوند و این روند می تواند دی اکسید آب دریا را از سطح به عمق ببرد.