محمدرضا یزدی، مجسمه‌ساز که به تازگی از سمپوزیوم مجسمه‌سازی کانادا بازگشته است، در مورد نحوه حضور خود در این رویداد به خبرنگار مهر گفت: فراخوان سمپوزیم را از طریق پست الکترونیک دریافت و پس از آن برای حضور در این رقابت اعلام آمادگی کردم. 59 هنرمند در مرحله اول کارشان را فرستادند که در نهایت شش نفر برای ورود به سمپوزیوم انتخاب شدند.
وی در مرود جزئیات سمپوزیوم ابراز داشت: شهر کلگری واقع در ایالت آلبرتای کانادابرای سومین سال متوالی میزبان مجسمه سازانی از سراسر دنیا بود. البته کارگاه‌های مجسمه‌سازی ما هرساله در ناحیه برگن Bergen واقع در حومه شرقی شهر کلگری برگزار می‌شد.
یزدی همچنین در مورد نظر مسئولان برگزارکننده سمپوزیوم عنوان کرد: مورتون بورک (Morton Burke)، رئیس سمپوزیوم گفت که آثارانتخابی این دوره با قضاوت شش کارشناس هنری ازقبیل اساتید رشته مجسمه سازی، منتقدین هنر و یک مدرس رشته موسیقی در طی سه مرحله به فاصله 15 روزصورت گرفت. در قضاوت آثار علاوه بر فاکتورهای زیبایی شناسانه، سوابق هنرمندان و دارا بودن ویژگیهای نمادین در آثار مدنظر قرار گفته شده بود.
این عضو انجمن مجسمه‌سازان در ادامه با بیان اینکه سمپوزیوم به مدت یک ماه از اول تا 30 جولای (10 تیر تا 10 مرداد) به طول انجامیده است، افزود: بغیر از من پنج مجسمه‌ساز کانادایی، آلمانی، تایلندی، اوکراینی و کوبایی حضور داشتتند. با اینکه ما از فرهنگها و کشورهای مختلفی بودیم اما فضای دوستانه‌ای در آنجا وجود داشت و مسئولان تعداد شرکت‌کنندگان را کم انتخاب کرده بودند تا کیفیت آثار، بهتر شود.
وی در ادامه به اثری که در این برنامه ارائه کرد، اشاره کرد: مجسمه من "خاطره کهن" نام داشت که ساختاری نیمه انتزاعی داشت و از بزهای ایرانی و سفالینه‌های شوش الهام گرفته شده بود. این بز شاخهای بلند و اغراق شده‌ای داشت که تخیلی از نمادهای باستانی کشورمان را تصویر می‌کرد. ارتفاع آن یک و نیم متر است و از سنگ مرمر ساخته شده است.
یزدی با اشاره به اینکه همه مجمسه‌ها بعد از ساخته شدن در پارک ملی برگن نصب شدند، اظهار کرد: متاسفانه مردم عادی اطلاعات زیادی در مورد هنر مجسمه‌سازی ما ندارند و حتی وقتی متوجه می‌شدند من یک ایرانی هستم، تعجب می‌کردند و می‌گفتند مگر این رشته در کشور ما رواج دارد؟ هرچند هنرمندان و مجسمه‌سازان دیگر با وقایع هنری ایران آشنا بودند.
نظر شما