به گزارش خبرنگار مهر، در سالهای آغازین سده بیستم آلبرت اینشتین نظریه نسبیت را ارائه داد و اساس فیزیک نیوتنی را متزلزل ساخت. او اعلام کرد که فضای مطلق و زمان مطلق وجود ندارند و این دو نسبیاند و به جای فضا و زمان باید از پیوستار چهار بعدی فضا – زمان سخن گفت.
چند سالی از ارائه نظریه نسبیت نگذشته بود که لوسین لوی برول، فیلسوف، جامعهشناس و انسانشناس فرانسوی اصل یگانگی خرد انسانی را که همه میپنداشتند اصلی فرازمانی و فرامکانی است متزلزل و نسبیت منطقی، نسبیت زبانی و نسبیت فرهنگی را مطرح کرد. کتاب او، کارکردهای ذهنی در جوامع عقب مانده (1910) مانند نظریه نسبیت اینشتین جنجال بسیاری آفرید. کتابی که هم اکنون به همت یدالله موقن به فارسی ترجمه و توسط انتشارات هرمس منتشر شده است.
لوسین لوی برول پس از مقدمهای مفید مباحث خود را در چهاربخش و نه فصل تدوین کرده و سپس در بخش یکم (فصلهای یک تا سه)، "بازنماییهای جمعی در ادراک انسانهای ابتدایی و سرشت عرفانی این بازنماییها"، "قانون آمیختگی" و "شیوه کار ذهنیت پیش منطقی" را مورد بحث و بررسی قرار داده است.
مؤلف در بخش دوم (فصلهای چهار و پنج) به موضوع "ارتباط ذهنیت اقوام ابتدایی با زبانهایی که تکلم میکنند" و"ارتباط ذهنیت پیش منطقی با شیوه شمارش آن" پرداخته و در بخش سوم (فصلهای ششم تا هشتم) از رسمهایی سخن گفته است که بازنماییهای جمعی در آنها متجلی هستند و بر این بازنماییها قانون آمیختگی حاکم است.
در نهایت پس از بخش چهارم (فصل نهم) که عنوان "گذر به ذهنیتهای عالیتر" را بر پیشانی دارد، مترجم نقد امیل دورکیم بر این کتاب را نیز ضمیمه کرده است که دورکیم در این مقاله به مقایسه نظریات خود با نظریات لوی برول پرداخته است.
۲۰:۵۴ - ۱۳۹۹/۰۲/۲۳
نظر شما