مخالفت با ساخت مسجد نیویورک/ رسوایی در سرزمین آزادی!

مسلمانان میانه رو با حسن نیت و نماینده جریان فکری غالب در جامعه در مسیر سخت مرکز اسلامی قرطبه در منهتن نیویورک به حاشیه رانده شده اند.

علاوه بر فضای سمی ، پست و سیاسی که علیه این موضوع به وجود آمده سایه ای از تردید نسبت به آمریکا و روابطه آن با اقلیت مسلمان و همچنین 5/1 میلیارد مسلمان سراسر جهان را منعکس می کند. این مناقشه ناخوشایند انفجاری جدی برای تلاشهای صورت در راه برقراری این ارتباط و انتقال این رابطه با مرحله پرهمهمه و پر آشوب قبلی خود بوده است.

این مناقشه چه پیامی درباره جایگاه تساهل دینی در سرزمینی منتقل می کند که داعیه دار آزادی است؟ چه اتفاقی برای اصلاحیه اول قانون اساسی آمریکا و آزادی دین افتاد؟ در کشوری که سایر ملل را به ضرورت توجه به احترام نسبت به تنوع و پیروان سایر ادیان توصیه می کند و گزارش سالانه ای درباره آزادی دینی و رفتار با اقلیتها در 180 کشور جهان منتشر می کند.

چرا اکنون آزادی دینی به اهانتی برای سایرین تلقی شده و افرادی که خواستار به دست آوردن منافع سیاسی در یک سال انتخاباتی هستند بلندتر از سایرین در این رابطه صحبت می کنند؟ چرا سارا پالین و نیوت گرینگریچ رهبری گروه مخالفان را برعهده گرفته اند.

پالین ستادی را علیه این مسجد به راه انداخت و از مسلمانان صلح جو خواسته با ساخت این مسجد مخالفت کنند چرا که ممکن است ساخت آن ضربه ای به قلب آمریکایی ها باشد. نشریه شیکاگو تریبون در رابطه با گرینگریچ نیز نوشته است: وقتی نیوت گرینگریچ رهبران مسلمانی که خواستار ساخت این مسجد هستند را با عاملان قتل عام مقایسه کرد بحثی که در جریان بود ماهیت اصلی خود را از دست داد.

در این میان جای سؤال باقی است که چرا دموکراتها در این رابطه تا این ح د ساکت هستند ، آنها تنها خود را از رئیس جمهور و رهبران سایر احزاب که در ضیافت افطاری کاخ سفید درباره حق مسلمانان برای ساخت مرکز اسلامی صحبت کردند جدا می کنند.

تمام این موارد از ناآگاهی جامعه آمریکا ناشی می شود که به این سیاستمداران و استراتژیهای آنها تکیه کرده اند. براساس تحقیقات انجام شده مرکز تحقیقات پیو، تعداد آمریکایی هایی که تصور می کنند اوباما مسلمان است از زمان مراسم تحلیف وی حدود 20 درصد افزایش یافته است و از ماه مارس 2009 تا کنون نیز افزایش 11 درصدی داشته است.

اخیرا گری لئوپ استادیاد گروه تاریخ دانشگاه تافتس نوشته است: مردم با قدرت و نفوذ در ایالات متحده از زمان یازدهم سپتامبر اظهارات بسیار ساده لوحانه ای درباره اسلام و مسلمانان داشته اند، برخی از آنها ریشه در بدخواهی آگاهانه داشته و تعصب قومی نیز عاملی برای تشدید تعصب دینی بوده است.

برخی نیز ریشه در ناآگاهی کامل تاریخی و جغرافیایی دارد. به طول کل آمریکا کشوری است که اقلیت بسیار معدودی از دانش آموزان دبیرستانی به سختی می توانند افغانستان را روی نقشه مشخص کنند یا بدانند که ایرانی ها و پاکستانی ها عرب نیستند.

55 درصد از شرکت کنندگان در نظر سنجی جدید تایم اس اربی آی اظهار داشتند با ساخت یک مرکز اسلامی دوخانه آن طرفتر از منزل خود موافق هستند. اگرچه لحن ضد اسلامی این تحقیق زمانی مشخص می شود که 61 درصد از آنها با ساخت مرکز اسلامی قرطبه در نزدیکی محل انفجارهای یازدهم سپتامبر مخالفت کرده اند.

این وظیفه تصمیم گیران و سیاستگذاران با حسن نیت و مسئولیت پذیر است که چنین اپیزودهای ناخوشایندی را خنثی کرده و تسامح را ترویج کنند.

آنها باید تشخیص دهند مسلمانان چون سایر گروه ها در آمریکا  جزئی از این کشور است. در غیر این صورت آمریکایی های متعصب و القاعده نقاط مشترکی با هم خواهند یافت، نقاط مشترکی که باز هم مایه رسوایی آمریکا و مردمان آن می شود.