به گزارش خبرگزاری مهر، خسرو سینایی گفت: اگر ابعاد گسترده‌تری را در ساخت و نمایش فیلم‌های دفاع مقدس در نظر بگیریم، به طور قطع این سینما از رکود و رخوت رهایی خواهد یافت.
وی ادامه داد: متاسفانه فیلم‌هایی که کمی از کلیشه‌های رایج در حوزه سینمای دفاع مقدس فاصله می‌گیرند یا نمایش داده نمی‌شوند یا اجازه ساخت نمی‌گیرند؛ مانند فیلم "مثل یک قصه" که من سه سال قبل آن را کارگردانی کردم و هرگز امکان نمایش پیدا نکرد در حالی که نباید از فیلمساز انتظار داشت همیشه نگاهش منطبق بر کلیشه‌ها باشد.
این کارگردان پیشکسوت اضافه کرد: هنگامی که کارگردانی با نگاه جدیدتری به مقوله دفاع مقدس فیلمی را با هزار مشقت می‌سازد و این فیلم دیده نمی‌شود، دیگر نباید انتظار داشت که این نوع سینما در جا نزند. آنچنان به کلیشه‌های دفاع مقدس عادت کردیم به محض این که شاهد این کلیشه‌ها نباشیم، احساس می‌کنیم این فیلم ضد جنگ است در حالی که تکرار کلیشه‌ها سبب از بین رفتن جذابیت خواهد شد و علیرغم هزینه‌های هنگفت برای ساخت فیلم باز هم سالن‌های سینما خالی از تماشاگر خواهد بود.
این استاد سینما با تاکید بر تنوع‌پذیری سینمای دفاع مقدس اظهار داشت: باید جنگ را از جنبه‌های مختلف وجودی آدم‌هایی که در آن حضور داشتند بررسی کنیم و اینگونه نباشد که همیشه سرباز دشمن را پلید و سرباز خودمان را دارای تمامی خصایص انسانی نشان دهیم و اگر همه فیلم‌ها به همین روش تولید شوند، بیننده را دچار خستگی و عاری از انگیزه برای دیدن فیلم خواهیم کرد.
سینایی از همه مدیران تصمیم گیر در حوزه دفاع مقدس و همه فیلمسازان خواست در تولید فیلم‌های جنگی به دنبال کلیشه‌ها نباشند و فراتر از کلیشه‌های رایج که دیگر جذابیتی برای تماشاگر ندارند، بیندیشند. من تاکنون دو فیلم خارج از کلیشه‌ها ساخته ام که یکی در" کوچه‌های عشق" و دیگری "مثل یک قصه" بوده که اکران نشده است.
این کارگردان سینمای ایران در خصوص برگزاری جشنواره فیلم‌های دفاع مقدس گفت: هیچ‌گاه عنوان جشنواره نمی‌تواند به تنهایی معرف ارزش باشد اگر چه عنوان دفاع مقدس خودش معرف یک ارزش است اما باید محتوای کیفی جشنواره هم پای عنوان جشنواره فیلم ارائه بدهد.
کارگردان فیلم "عروس آتش" در مورد بین‌المللی بودن یازدهمین جشنواره فیلم دفاع مقدس اظهار داشت: ما نمی‌توانیم با آمدن یکی یا دو فرد خارجی اعلام کنیم که جشنواره بین‌المللی شده است بنده به یاد داریم که چند سال قبل هم قرار شد جشنواره رشد بین المللی برگزار شود بنابراین من را بعد از 40 سال فعالیت فیلمسازی در کنار یک دانشجوی فلسطینی که هنوز دانشجوی سینما بود و فقط یک فیلم ساخته بود در هیات داوری قرار دادند تا بتوانند از آن به عنوان بین‌المللی یاد کنند.
وی ادامه داد:اگر چه من مخالف حضور جوان‌ها نیستم و این کار را بد نمی‌دانم به خاطر اینکه بگوئیم جشنواره بین‌المللی برگزار کرده‌ایم. بنابراین باید به هنگام برگزاری جشنواره بین‌المللی به این موارد توجه داشته باشیم و ناخواسته لطمات جبران ناپذیری به سینمای خودمان وارد نسازیم.
نظر شما