الخاص به اطرافیانش زندگی هدیه می‌کرد

ترانه صادقیان، شاگرد هانیبال الخاص و بانی برگزاری مراسم بزرگداشت وی که خرداد سال جاری در خانه هنرمندان برگزار شد، به خبرنگارمهر گفت: رفتار او مثل استادان دیگر نبود ما کاملا حس نزدیکی با استادمان داشتیم.

وی در مورد شخصیت الخاص ابراز داشت: در کلاسهای درس، مهم نبود که صرفا یک تکنیک از او یاد بگیریم بلکه در نظر الخاص آنچه اهمیت داشت این بود که راه خلاقیت را در زندگی طی کنیم.

صادقیان افزود: وقتی با بچه‌ها کار می‌کرد تنها اصراری که نداشت، این بود که نقاش بشوند. او دوست داشت همه ما درست زندگی کردن و لذت از آن را یاد بگیریم. به همین دلیل آثار شاگردان او با بقیه فرق داشت. الخاص نکاتی را به شاگردانش یاد می‌داد که از درون تغییر کنند.

این نقاش در مورد ابعاد دیگر شخصیت الخاص ابراز کرد: او به اطرافیانش زندگی هدیه می‌کرد از نقاشی گرفته تا نگاهی تازه به اطراف، جسارت و انعطاف پذیری به موقع.

صادقیان که بنا بود نمایشگاه فروشی از آثار الخاص در پاییز برگزار کند، گفت: آن موقع می‌خواستیم نمایشگاه را برگزار کنیم تا از طریق آن بتوانیم هزنیه‌های درمان بیماری را تامین کنیم. کارهای مقدماتی نیز شروع شده بود که با رفتن او به آمریکا و درگذشتش وضعیت برگزاری نمایشگاه نامعلوم است.

هانیبال الخاص آغازگر طراحی فیگوراتیو در نقاشی نوگرا ایران به دلیل حاد شدن بیماریهایش 23 شهریور در آمریکا درگذشت.

الخاص در گفتگویی مشروح با خبرگزاری مهر با بیان اینکه آروز دارد مانند سه سالگی‌‌اش نقاشی کند، عنوان کرده بود: از کتابهایی که قصد دارم در آینده آن را چاپ کنم، ترجمه و نقاشی‌هایی است که از حافظ انجام داده‌ام. تقریبا بیشتر کارهای مقدماتی مربوط به چاپ کتاب درحال انجام است تا به زودی در آمریکا منتشر ‌شود.

هانیبال الخاص در سال ۱۳۰۹ در کرمانشاه به دنیا آمد. وی که آغازگر طراحی فیگوراتیو در نقاشی نوگراست بیش از ۱۰۰ نمایشگاه اختصاصی و بیش از ۲۰۰ نمایشگاه گروهی در ایران، اروپا، کانادا، آمریکا و استرالیا برگزار کرد.