به گزارش خبرنگار مهر، همه ساله همزمان با هفته اول مهرماه و برگزاری جشن عاطفه ها، نگاه های منتظری چشم به راه دستهای نوازشگری هستند که همواره به بهانه ای، مهربانی را بین خود و همنوع خود تقسیم می کنند.
یک روز نمادین که طی آن، اقشار مختلف جامعه برای دستگیری از همنوع خود تلاش می کنند. از همین رو جشن عاطفه ها، جشن نیکوکاری، و... تنها بهانه ای است برای نزدیک شدن دلها به یکدیگر، تنها فرصتی است برای حضور پربار و محبت آمیز مردم، تا این حقیقت بر قشر آسیب پذیر و محروم جامعه آشکار شود که ما هستیم و شاید تنها فرصتی باشد تا همه فرزندان ایران را فرزندان خود بدانیم و در این فرصت از دریای ثروتی که به قیمت فقر محرومان اندوخته ایم، قطره ای را به آنها که ندارند، هدیه دهیم.
جشن عاطفه ها شاید نتواند تمام بی عدالتی ها را در میان مرفهین و دردمندین برطرف کند زیرا هنوز هستند دانش آموزان محرومی که باید در مدارس بی امکانات درس بخوانند و هنوز گامهای زیادی میان آنان و مرفهین وجود دارد.
امروز روز مساعد به کودکانی است که با شکم گرسنه و کیف کهنه و کفش پاره و شلوار وصله دار، بر روی نیمکت های رنگ و رو رفته، در کلاسهای شیشه شکسته، پای تخته سیاه کهنه می نشینند.
در حقیقت امروز روزی است که با شوق و خنده می توان بر روی کاغذ نوشت، اگر که عاطفه را نمی شود تقدیم کرد اما می توان تقسیم کرد و در حقیقت جشن حقیقی عاطفه ها، همان جشن عدالت است.
نظر شما