دکتر جودی آزونی استاد فلسفه دانشگاه تافتس امریکا در مورد تفاوت مطالعه متون فلسفی با متون سایر حوزه‌های علمی و معرفتی به خبرنگار مهر گفت: مطالعه و خواندن فلسفه مانند مطالعه سایر حوزه‌ها نیست. مطالعه فلسفه مستلزم مطالعه دقیق و چندین باره است.
وی تصریح کرد: حتی زمانی که متنی برای بار اول مورد مطالعه قرار می‌گیرد باید بارها به مطالب قبلی رجوع کرد.
آزونی تأکید کرد: بنده بارها در هنگام مطالعه به موضوعات قبل که مورد مطالعه قرار گرفته رجوع می‌کنم و سعی می‌کنم با آنچه که مورد نظر متن است درگیر شوم و منظور آنرا به خوبی دریافت کنم. البته در این مورد استثناهایی نیز وجود دارد و همه متون با این شیوه مورد مطالعه قرار نمی‌گیرند.
مؤلف "گفتگو درباره هیچ" افزود: فلسفه، داستان و حکایت و رمان نیست. فلسفه افسانه نیز نیست. مطالعه فلسفه مستلزم توجه و دقت در متن و معانی نهفته در آن است. برای دریافت معانی نهفته در متن گاهی نیاز است چندین بار مطالب قبلی مورد بررسی و مطالعه قرار گیرند.
وی حاشیه نویسی و یادداشت برداری را شیوه مناسب برای ارتباط و گفتگو با متن است دانست و اظهار داشت: وقتی متنی خوانده می‌شود معمولاً حاشیه نویسی و یادداشت برداری از متن صورت می‌گیرد که مشخص شود چه نکاتی در واقع خوانده شده است.
آزونی بر آن است که آنچه که از متن فهمیده شده در واقع خوانده شده است. وی اعتقاد دارد: استفاده از برگ یادداشت موقت در هنگام مطالعه سودمند و مفید است. پس از انجام مطالعه و مرور متن می‌توان نکات یادداشت‌برداری شده را دسته بندی کرد و در مراجعات بعدی از آنها استفاده کرد.
وی تصریح کرد: برخی فیلسوفان مایل هستند در مورد یک متن با دیگران و از جمله با مؤلف اثر، اگر در قید حیات باشد، در مورد محتوای اثر گفتگو داشته باشند. بنده به این شیوه عمل نمی‌کنم. بنده در ابتدا مایل هستم که دریابم خود متن چه می‌خواهد بگوید.
مؤلف "معرفت و مرجع در علوم تجربی" یادآور شد: اگر فیلسوف از متن دریافتی داشت که با آرای او همخوانی ندارد در این صورت این وظیفه او است که مطلبی بنویسد و نکات مورد نظر خود را منعکس کند.
این فیلسوف معاصر در پایان خاطر نشان کرد: البته پیداست که این شیوه برای متون مکتوب و ثبت شده کاربرد دارد و درباره مواردی که ثبت نمی‌شوند و انعکاسی نیز ندارند نمی‌توان شیوه پاسخگویی به این صورت را لحاظ کرد.
نظر شما