به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی فوتبال ایران در حالی به دیدار برزیل رفت که چند روز قبل از این دیدار شکست مفتضحانه ای را مقابل تیم دوم کویت در فینال رقابت های غرب آسیا متحمل شده بود. مفتضحانه از این جهت که هیچ شباهتی بین این بازی با بازی هایی که تیم ما مقابل چین و کره جنوبی انجام داد، وجود نداشت و این یعنی پروسه ای که کامل نشده و آن هم به بدترین شکل. بازی ایران با کویت حاکی از نوعی بی برنامگی، بی اهمیتی و ناتوانی مربیان در ایجاد تغییرات بزرگ بود.
قطبی تمام واقعیت ها را بگوید
قطبی در نشست خبری پس از پایان بازی با برزیل در ابوظبی امارات اظهار داشت: ایران مقابل برزیل زیر توپ نزد و فوتبال بازی کرد. می خواستیم ارائه کننده یک بازی شجاعانه باشیم که موفق به انجام آن هم شدیم.
سرمربی تیم فوتبال ایران از این جهت که تیمش زیر توپ نزده و شجاعانه بازی کرده راست گفت اما از تمام واقعیت هایی که در این فوتبال وجود دارد سخن نگفته است. قطبی نگفته چرا هنوز مهاجم تیمش را در فاصله ای کمتر از 100 روز به جام ملت ها نشناخته است. قطبی نگفته واقعا زوج پژمان نوری و آندرانیک تیموریان نمی‌تواند در همه شیوه ها جوابگو باشد. زمانی که تیم ایران با دو گل از کویت عقب بود، این دو بازیکن با توجه به نحوه بازیشان، هرگز تغییری اساسی در روند حرکتی ایران در میانه میدان به عمل نیاوردند. قطبی نمی گوید اگر روند نیمکت نشینی جواد نکونام و مسعود شجاعی در اوساسونا ادامه پیدا کند (که ظاهرا هم ادامه پیدا می کند) آیا واقعا نباید برای آینده تیم ملی نگران بود.
کره شمالی بهتر است یا ایران؟
خود کم بینی ما، خود بزرگ بینی ما، در کنار تیمی که مقابل ایران به میدان می رود، سه حریفی هستند که همواره با آنها رو به رو هستیم. ما که هنوز به جایگاه فوتبال کره و ژاپن در فوتبال آسیا و جهان دست پیدا نکرده ایم به یکباره مقابل تیم دوم کویت دچار آنچنان خودبزرگ بینی می شویم که به این تیم در عین ناباوری می بازیم و مقابل تیم متحول شده برزیل آنچنان دچار خودکم بینی می شویم که باخت 3 بر صفر را نتیجه ای نسبتا قابل قبول به حساب می آوریم.
کره شمالی در رقابت های جام جهانی 2010 مقابل تیم کامل برزیل با نتیجه 2 بر یک شکست خورد. حال چطور است که ما شکست 3 بر صفر مقابل تیم جوان برزیل را نتیجه ای خوب تلقی می کنیم؟ حشمت مهاجرانی می گوید اینگونه دیدارها نباید خیلی بزرگ به حساب بیاید اما گویا کار روانی لازم برای تیم ما انجام نشده که اینچنین در دیدار مقابل برزیل دچار خود کم بینی شد و در نهایت تن به شکست داد. راستی اگر کار ایران مقابل برزیل نسبتا قابل قبول بوده، پس کار ژاپنی ها که آرژانتین را با بزرگانش با نتیجه یک بر صفر شکست داده چه بوده است؟
تیم ملی فوتبال ایران هدف ندارد
حرف آخر اینکه تیم فوتبال ایران هنوز معلوم نیست تیمی تهاجمی است، تیمی با تاکتیک تدافعی است و یا تیمی است که می خواهد با روش ضدحمله بازی کند. برای پیاده کردن این سبک ها نیاز به مهره هایی است که در این سیستم ها جواب بدهند.
بعضا مشاهده شده که تیم ما توپ را بر روی دورازه حریفان ارسال می کند (به غیر از موارد ضربات ایستگاهی) در حالی که در تیم ایران بازیکن سرزن حضور ندارد. در این تیم مشاهد شده که می خواهد از سیستم ضد حمله استفاده کند اما بازیکنانی مثل غلامرضا رضایی و محمدرضا خلعتبری با هافبک هایی که تخصص ارسال پاس های توی عمق را داشته باشند در این تیم مشاهد نمی شود.
این تیم بعضا نشان داده می خواهد دفاع کند (بازی با عراق پس از به ثمر رساندن گل اول) اما بازیکنان کناری هنوز کاملا به وظایف خود آگاه نیستند و اجازه می دهند از طرفین سانتر شود. تاکتیک اصلی تیم ملی با تاکتیک های جایگزین هرچه سریع تر باید مشخص شود. فدراسیون فوتبال ایران به نظر نمی رسد در این خصوص کاری از پیش ببرد چرا که در خصوص برطرف کردن بعضی از ضعف ها پیش از این باید کاری صورت می گرفت.
نظر شما