به گزارش خبرنگار مهر، مشکل بودجه و نحوه تخصیص آن همواره گریبان‌گیر اهالی تئاتر است و باعث بروز مشکلاتی برای این قشر از هنرمندان که به جرأت می‌توان گفت از پر‌تلاش‌ترین و تأثیرگذارترین هنرمندان هستند، می‌شود.
تئاتر در سال 89 روزگار خاصی را سپری می‌کند. تغییر مدیریت‌ها در سطوح مختلف بخصوص معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و متعاقب آن اداره‌کل هنرهای نمایشی، تئاتر ایران را دستخوش اتفاقات مختلفی قرار داد. مشخص نبودن وضعیت بودجه و نحوه مدیریت تئاتر باعث سردرگمی اهالی تئاتر شده است و حال شاهد بروز اتفاقاتی هستیم که پیش از این در تئاتر ایران کمتر رخ داده بود.
گروه‌های نمایشی با وجود انعقاد قرارداد و مشخص بودن میزان بودجه نمایش خود باز هم نمی‌توانند به موقع مبلغ قرارداد خود را از انجمن هنرهای نمایشی ایران دریافت کنند. بارها در طول سالیان گذشته دیده شده که گروه‌ها بعد از گذشت یک سال از اجرای نمایش موفق به تسویه مبلغ قرارداد خود می‌شوند.به دلیل همین امر است که همواره اداره‌کل هنرهای نمایشی نسبت به فعالیت‌های یک سال قبل خود به هنرمندان و فعالیت‌های هنری مقروض است.
با وجود این عدم تسویه حساب به موقع طی چند ماه گذشته که تئاتر ایران شاهد تغییر مدیریت را در اداره‌کل هنرهای نمایشی و انجمن هنرهای نمایشی ایران بود اتفاقات قابل توجه و در عین حال نامناسبی دیگری هم در تئاتر رخ داد.
یکی از این اتفاقات اجرای آثار نمایشی بدون بستن قرارداد بود. نمایش‌هایی که طی دو ماه گذشته در مجموعه تئاتر شهر و تماشاخانه سنگلج به صحنه رفتند از قرارداد نمایشی برخوردار نبودند و دلیل بسته نشدن قرارداد هم تغییر مدیریت در اداره‌کل هنرهای نمایشی عنوان شده است.
اینکه به دلیل تغییر مدیرکل هنرهای نمایشی و تغییرات در انجمن هنرهای نمایشی، گروه‌های تئاتری بدون بستن قرارداد آثار خود را به صحنه ببرند امری نامتعارف و نادرست است . ضمن اینکه با مشخص شدن مدیرکل و همچنین هیئت مدیره انجمن هنرهای نمایشی ایران هر چه زودتر می‌توان قراردادهای مربوطه را منعقد کرد.
اما در حال حاضر همچنان گروه‌های نمایشی بدون قرارداد و با وجود فعالیت مدیرکل جدید هنرهای نمایشی و هیئت مدیره جدید انجمن هنرهای نمایشی ایران، آثار خود را به صحنه می‌برند. وقتی یک گروه اجرای خود را بدون مشخص بودن میزان بودجه و قرارداد به پایان می‌رساند می‌تواند باعث بروز مشکلات زیادی به هنگام تسویه حساب بشود.
اگر این معضل هر چه زودتر بر طرف نشود این نگرانی وجود خواهد داشت که اجرای بدون قرارداد گروه‌های نمایشی هم به عنوان یک بدعت در نظر گرفته شود.
حسین کیانی نویسنده و کارگردان نمایش "همه فرزندان خانم آغا" که نمایش خود را طی دو ماه گذشته در سالن چهارسوی مجموعه تئاتر شهر به صحنه برد با اشاره به بسته نشدن قرارداد برای اجرای نمایش درباره دلایل شکل‌گیری این امر گفت: چون اجرای ما در بین تغییر دو مدیریت بود مدیریت قبلی یعنی آقای حسین پارسایی مسئولیت کار ما و بستن قرارداد را به گردن آقای مسافرآستانه مدیرکل جدید هنرهای نمایشی انداخت. در حالیکه آقای پارسایی می‌توانست قرارداد ما را ببندد و ما بتوانیم پیش از اجرای نمایش قرارداد خود را بسته باشیم.
وی یادآور شد: نمایش ما متعلق به مدیریت قبلی اداره‌کل هنرهای نمایشی است زیرا از بهمن و اسفندماه 88 با محمد حیدری مدیر مجموعه تئاتر شهر برای اجرای آن صحبت کرده بودیم. آقای پارسایی به بهانه بازبینی نشدن نمایش از بستن قرارداد با ما سر باز زد در صورتیکه با اضافه کردن یک بند با مضون اینکه "عقد قرارداد نمایش مشروط به بازبینی شورای نظارت و ارزشیابی است" می‌توانست این مشکل را برطرف کند. ولی ترجیح آقای پارسایی این بود که این امر را به دوره مدیریت جدید اداره‌کل هنرهای نمایشی موکول شود.
کیانی یافتن راهکارهای مناسب توسط مدیریت جدید تئاتر را نیازمند زمان دانست و گفت: ما برآورد بودجه نمایش "همه فرزندان خانم آغا" را ارائه دادیم ولی مبالغ این برآورد از طرف اداره‌کل هنرهای نمایشی کم شد و به ما برگشت داده شد. ما مجددا برآورد خود را ارائه دادیم و اعلام کردیم که باید میزان دستمزدهای ارائه شده از طرف گروه مورد توجه قرار بگیرد. اما نمی‌دانیم که با این موضوع موافقت شده است یا نه. من به عنوان کارگردان نمایش هنوز قرارداد مکتوبی در دست ندارم.
کارگردان نمایش "همه فرزندان خانم آغا" مبنای اجرای کار خود بدون بستن قرارداد و اینکه چگونه بودجه خود را دریافت خواهد کرد را اعتماد متقابل هنرمندان به مدیران تئاتری و پاک سرشتی حسین مسافرآستانه مدیرکل هنرهای نمایشی ذکر کرد.
وی تصریح کرد: ما غیر از اینکه به مدیریت فعلی تئاتر اعتماد کنیم چاره‌ای دیگر نداریم. تنها به این دلیل بدون امضای قرارداد نمایش خود را به صحنه بردیم که فکر می‌کنیم اتفاق بدی رخ نخواهد داد. البته کار چندان عاقلانه‌ای انجام ندادیم زیرا وقتی قبل یا در میان اجرا قرارداد بسته شود اگر گروه نمایشی به میزان دستمزدها و بودجه اعتراض داشته باشد دستش به جایی بند است و می‌تواند قرارداد را متعادل کند. ولی وقتی اجرا تمام شده گروه اجرایی در مقابل هر قراردادی بی‌دفاع است.
 ما غیر از اینکه به مدیریت فعلی تئاتر اعتماد کنیم چاره‌ای دیگر نداریم. تنها به این دلیل بدون امضای قرارداد نمایش خود را به صحنه بردیم که فکر می‌کنیم اتفاق بدی رخ نخواهد داد  |
| حسین کیانی |
کیانی درباره احتمال اینکه چنین روندی تبدیل به یک بدعت در تئاتر ایران شود تأکید کرد: اگر با کارهایی که بین تغییر مدیریت اجرا شده‌اند قرارداد بسته نشده اشکال زیادی وارد نیست ولی اگر قرار باشد این امر به عنوان یک بدعت در تئاتر ایران دیده شود و متولی تئاتر هر وقت دلش خواست با گروه قرارداد ببندد باید در مقابل آن اعتراض کرد. یک گروه نمی‌تواند کار خود را بر مبنای هیچ و شرایط موهوم شکل دهد. اگر قرار باشد به گروه‌ها چنین شرایطی اعمال شود باید اهالی تئاتر مقابل آن بایستند.
از طرفی دیگر ناصر حسینی‌مهر کارگردان نمایش "هملت ماشین" که اثر خود را در سالن سایه مجموعه تئاتر شهر روی صحنه دارد درباره وضعیت قرارداد نمایش "هملت ماشین" گفت: وضعیت کار ما در انتهای مدیریت آقای پارسایی مشخص شد. او از من بعد از سه سال دوری از تئاتر دعوت کرد تا نمایشی را به صحنه ببرم. من شروطی برای این کار داشتم که یکی از آن‌ها بسته شدن قرارداد نمایش بود.
وی تأکید کرد: سه ماه قبل از اجرا با وجود اینکه میزان قرارداد ناعادلانه بود ولی قرارداد بسته شد و خوشبختانه در حال حاضر دغدغه‌ای از این بابت ندارم. اما این موضوع که برخی نمایش‌ها بدون قرارداد به صحنه می‌روند باعث تأسف ما است و باید راهی پیدا کنیم که همکاران ما به راحتی بتوانند آثار خود را به صحنه ببرند.
نظر شما