به گزارش خبرنگار مهر، شهریار بحرانی کارگردان سینما دانش آموخته مدرسه فیلمسازی در لندن است، او فیلمسازی را از اوایل دهه 60 شروع کرد متاثر از فضای آن روزها و مانند بسیاری از همنسلانش در اولین گام‌های فیلمسازی به سراغ موضوع‌های عقیدتی رفت.
"پرچمدار" اولین فیلم این کارگردان تجربه‌ای در گونه جنگی بود، فیلمی که بحرانی با بازیگران ناشناخته ساخت و داستانی درباره رزمنده‌ای داشت که اسیر می‌شود و ماجراهایی را پشت سر می‌گذارد، اما با موفقیت رزمنده قصه به پایان می‌رسد. "گذرگاه" فیلم بعدی بحرانی هم فضایی جنگی داشت .
دومین فیلم بحرانی ثابت کرد او مانند بعضی از سینماگران دفاع مقدس به دنبال ساخت آثاری است که بعد تبلیغاتی بیشتری نسبت به فیلمهای کارگردان‌هایی شبیه ابراهیم حاتمی‌کیا یا رسول ملاقلی پور داشتند. "هراس" فیلم سوم بحرانی که یک سال پس از "گذرگاه" ساخته شد هم فیلمی جنگی بود، اما رویکرد تازه این کارگردان در فیلمسازی با "آب را گل نکنیم" شروع شد، چهارمین فیلم بحرانی فضایی متفاوت با دیگر آثار این کارگردان داشت که پیش‌تر در حوزه دفاع مقدس مشق فیلمسازی کرده بود.
"آب را گل نکنیم" داستانی زنانه داشت، آنهم در سال‌هایی که زنان در فیلمهای سینمایی غایب بودند یا دغدغه‌ها و مسائلشان به شکل جدی نقد و بررسی نمی‌شد، او برای اولین بارنقش اصلی فیلمش را به بازیگری تقریبا حرفه‌ای سپرد. رویا نونهالی در این فیلم نقش آموزگاری را بازی می‌کرد که می‌کوشد با اهالی یک روستا ارتباط برقرار و به آنها خدمت کند.
مسیری که با "آب را گل نکنیم" شروع شده بود با "حمله به اچ 3" ناتمام ماند، بحرانی پنج سال بعد دوباره به سراغ سینمای دفاع مقدس رفت و تلاش کرد این بار در قالب یک فیلم پرهزینه که جنگ هوایی را به تصویر می‌کشید ماجرای رشادت‌های رزمندگان را به تصویر بکشد.
در دهه 70 "حمله به اچ 3" می‌خواست قابلیت‌های سینمای ایران در ساخت صحنه‌های جنگی را نشان بدهد، بحرانی از بازیگران شناخته شده سینمای دفاع مقدس در فیلمش استفاده کرده بود اما فیلم در گیشه موفقیتی نداشت. فیلم بعدی بحرانی یک کمدی متفاوت بود که خارج از مرزهای ایران و با حال و هوایی خاص ساخته شد، "دنیای وارونه" کوشش بحرانی برای ورود به حوزه‌های داستانی تازه بود اما به دلیل موفق نبودن او در روایت قصه و فضاسازی فیلم نتوانست مورد توجه قرار بگیرد.
با ساخت "مریم مقدس" بحرانی وارد حوزه‌‌ای شد که به نظر می‌رسد به آن علاقه بیشتری دارد، "مریم مقدس" اولین تجربه این کارگردان در سینمای مذهبی و تاریخی بود که به دلیل حمایت‌های تلویزیون در پخش آگهی به فروشی قابل قبول دست یافت و نام بحرانی را پس از سال‌ها به عنوان کارگردانی که می‌تواند فیلم تاریخی مذهبی پرفروش بسازد بر سرزبان انداخت.
ساخت پروژه بزرگ "ملک سلیمان" در ادامه روندی بود که با "مریم مقدس" شروع شده بود، "ملک سلیمان" پروژه‌ای عظیم و پرهزینه بود و بخش‌هایی از آن خارج از ایران انجام شد. فیلم پس از چند سال آماده نمایش شد و در بیست و هشتمین جشنواره فیلم فجر روی پرده رفت و البته واکنش‌های مختلفی به همراه داشت، جالب این که بخش‌های فنی فیلم که خارج از ایران انجام شده بود چندان هم بی‌نقص نبود.
شهریار بحرانی بیش از دو دهه است در سینمای ایران حضور دارد، او کارنامه‌ای متنوع و تجربه‌هایی گوناگون دارد و به نظر می‌رسد تجربه کردن قصه‌ها و فضاهای مختلف مهمترین دلبستگی او است. کارگردانی که با "ملک سلیمان" ثابت کرد می‌خواهد فراتر از مرزهای سینمای ایران حرکت کند و سینمای ملی و دینی را با معیارهای حرفه‌ای سینمای روز جهان پیوند بزند.
نظر شما