پشت پرده اسف بار مطالعات دارویی در جهان/ بخشش سلامتی در ازای پول

به گزارش خبرگزاری مهر، طی ماه گذشته اعلام شد محققان آمریکایی افراد ناتوان ذهنی، زندانی ها و سربازان گواتمالایی را در دهه 1940 به منظور آزمایش داروها به بیماری های مهلکی آلوده می کرده اند که این هتک حرمتی بزرگ و نابخشودنی به شمار می رود. از آن زمان تا کنون محدودیتها و مقرراتها درباره رضایت نامه بیماران برای حضور در آزمایشهای دارویی شدیدتر شده است اما به هر حال دانستن روند حضور در یک آزمایش دارویی و شناختن افرادی که حاضر می شوند بدن خود را در چنین آزمایشهایی قربانی کنند، می تواند قابل توجه باشد.

استخدام بیماران در آزمایشهای دارویی بسیار دشوار است زیرا بیشترین بخش بیمارانی که از کارایی حضور در آزمایشها برخوردارند، در آن شرکت نمی کنند. از برخی زوایا، این یک مشکل اساسی است زیرا ضعف شدید را در تصمیم گیری بر سر حل تردیدهایی که در استفاده روزانه داروهای مناسب نیاز است را نمایان می کند.

نکته این نیست که مطالعه بر روی داروها کاری خطرناک است زیرا معمولا این آزمایشها خطرناک نیستند. اما در آمریکا، جایی که بسیاری از مردم توانایی پرداخت هزینه های مرتبط با سلامت را ندارند، آزمایشهای بالینی به عنوان روشی برای استفاده رایگان از پزشکان، اسکنها، آزمایش خون و درمان به شمار می رود. مطالعات آماری نشان می دهند بیشترین تعداد افرادی که حاضر می شوند در آزمایشهای دارویی شرکت کنند، از خدمات بیمه درمانی بهره ای نبرده اند و یا از خدمات بهداشتی ضعیفی استفاده می کنند.

معمولا در آزمایشهای دارویی بزرگ، یک دارو شناسایی شده و یا حتی به ثبت رسیده است و داروسازان تنها می خواهند میزان تاثیر گذاری آن را در کنار عواقب جانبی دارو مورد مطالعه قرار دهند اما آزمایشهایی که برای اولین بار بر روی انسان انجام می گیرد، کاملا متفاوتند.

در این آزمایشها خطر بیشتری احساس می شود، دارویی که پیش از این تنها بر روی حیوانات مورد آزمایش قرار گرفته است به گروهی کوچک از افراد سالم و غیر بیمار داده می شود، اغلب این گروه ها را مردانی تشکیل می دهند که کار و درآمد ندارند و معمولا به خاطر دریافت پول، باید فرایند دردناک، آزار دهنده و پر خطری را پشت سر بگذارند.

این پدیده ای جدید است. تا دهه 70 چنین مطالعاتی تنها بر روی زندانی ها انجام می گرفت که به پول نیاز داشته و خود برای انجام چنین آزمایشهای پر خطر ی اعلام آمادگی می کردند. زمانی که درباره توانایی این زندانی ها در زمینه نوشتن رضایت نامه واقعی و بدون اعمال اجبار و زور تردیدها و نگرانی هایی به وجود آمد گزینه های مطلوب بعدی داوطبان پولی بودند.

ثبت این حرفه عجیب و جدید به تازگی در آثار انسان شناسانی مانند "رابرت ابادیه" در کتابهایی مانند "The Professional Guinea Pig" آغاز شده است. صنعت دارو سازی به حضور این مشارکت کننده های پولی وابسته شده است، در حالی که آمارها از حضور جهانی داوطلبانی خبر می دهند که پولی دریافت نمی کنند و تنها هزینه زمان و سفر به آنها بازگردانده می شود.

مبلغ پرداخت روزانه به این افراد از روزی 200 تا 400 دلار تجاوز نمی کند و مطالعات بر روی داروها می توانند برای چند هفته ادامه داشته باشند، همچنین داوطلبان سالانه در چندین مطالعه حضور پیدا می کنند. پول مرکز اصلی این مشارکتها است در حالی که هزینه کلی در پایان هر مطالعه پرداخت خواهد شد، یعنی تنها زمانی که داوطلب تا پایان آزمایشها حضور داشته باشد، مگر اینکه ثابت کند به دلیل عوارض جانبی جدی مجبور به کنار کشیدن از مطالعات شده است.

داروهای زیادی وجود دارند که باید بر روی انسانها آزمایش شوند و بسیاری از داوطلبانی که در اولین آزمایشهای انسانی حاضر می شوند، شرایط زندگی دارند که توان مقاومت در برابر پرداختهای مالی آزمایش کننده ها را از آنها می گیرد و آنها کاملا آزادانه خود را در اختیار آزمایشهایی که می توانند خطرناک یا بی خطر باشند، قرار می دهند.

بر اساس گزارش گاردین، باید واقع بین بود، آنچه امروز در زمینه صنایع دارویی و سلامت در حال وقوع است را نمی توان نادیده گرفت، در کشوری مانند آمریکا این واقعیت بسیار آزاردهنده است: افراد فقیر برای دریافت پول در اولین آزمایشهای انسانی داروها حاضر می شوند تا افراد ثروتمند بتوانند در آینده از داروهای بهتر و موثرتری استفاده کنند.