به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر محمد کاظمیان با بیان اینکه بر اساس آمارهای موجود در سال گذشته دو هزار و 199 پرونده قصور پزشکی در کمیسیونهای پزشکی قانونی کشور بررسی شده است گفت: این رقم در مقایسه با سال قبل از آن 1.5 درصد رشد داشته است.
وی افزود: از تمام پرونده های ارجاعی به کمیسیونها در سال گذشته 47 درصد منجر به محکومیت پزشکان و مابقی به تبرئه آنان انجامیده است.
کاظمیان با اشاره به رشته های پزشکی دارای بیشترین میزان شکایت گفت: رشته های دندانپزشکی، ارتوپدی، زنان و زایمان، جراحی عمومی، جراحی پلاستیک، چشم پزشکی، گوش و حلق و بینی و جراحی مغز و اعصاب به ترتیب بیشترین میزان شکایت در سال گذشته را به خود اختصاص دادهاند.
مدیرکل امور پژوهشی و نشر منابع علمی سازمان پزشکی قانونی کشور در ادامه گفت: در سال گذشته در رشته های جراحی فک و دهان، خون و آنکولوژی، ارتوپدی، پوست، گوارش، رادیولوژی، داخلی، عفونی و پزشکی عمومی به ترتیب با بیشترین کاهش در میزان پرونده های ارجاعی مواجه بودیم.
وی با اشاره به اینکه کلید طبابت موفق ارتباط دایم با بیمار بر مبنای موازین علمی و اخلاقی و قانون است، افزود: پزشکان بر اساس اهمیت و نوع فعالیت همواره در مقابل سه موضوع مهم، عدل الهی، وجدان درونی و قوانین بیرونی قرار دارند و لازم است هر پزشک با تکیه بر این موارد نسبت به عملکرد خود قضاوت کند.
کاظمیان چهار عامل را موجب نارضایتی بیمار از پزشک دانست و یادآور شد: عدم برقراری ارتباط دایم پزشک با بیمار، کسب نتیجه نامطلوب و غیر منتظره که ناشی از خود بیماری یا عوارض آن است، قصور قطعی از سوی پزشک و عواملی مانند هزینه های بالای درمان، انجام اقدامات غیر ضروری، برخورد نامناسب اخلاقی با بیمار و ... از موارد نارضایتی بیماران در تشکیل پرونده های قصور پزشکی است.
مدیر کل امور پژوهشی و نشر منابع علمی سازمان پزشکی قانونی کشور با تقسیم بندی سطوح پیشگیری از خطاهای پزشکی در چهار لایه پیشگیری مقدماتی، اولیه، ثانویه و ثالثیه گفت: در پیشگیری مقدماتی سعی می شود تا از ایجاد یا گسترش عوامل خطری که منجر به قصور پزشکی می شود، در بین گروه ها و انجمن های تخصصی و پزشکی، که هنوز عوامل خطر در آن ها دیده نشده، جلوگیری شود، این امر با اجرای برنامه های آموزشی و گنجاندن آن در برنامه تخصصی دانشجویان و دستیاران گروه های پزشکی محقق می شود.
وی گفت: پیشگیری اولیه شامل اجرای سیاستها و برنامه ها، در راستای جلوگیری از وقوع و بروز خطاهای پزشکی است، در این بخش شناخت عوامل ایجاد خطا و حذف آنها، توجه به زمینه های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی باید مد نظر قرار گیرد.
کاظمیان تصریح کرد: پیشگیری ثانویه اقداماتی است که خطاهای پزشکی را در مراحل پنهان آن متوقف و از بروز عوارض بیشتر جلوگیری می کند، در این سطح، هدف، کاهش میزان شیوع مشکلات ناشی از خطاها و ارتباط مستمر با افراد خطاکار و کاهش آسیبها است.
به گفته وی در پیشگیری ثالثیه به عنوان آخرین لایه پیشگیری از قصور، بکارگیری همه تدابیر برای کاستن و محدود کردن ناتوانی و رنج حاصل از خطا در پزشک و بیمار مورد توجه است که در این بخش تامین، حفظ و ارتقای فعالیت در بیماران و خانوادههای آسیب دیده و پزشک مسئول برای کسب توان و روحیه بهتر باید مد نظر قرار گیرد. در این سطح حمایت حقوقی از پزشک و بیمار ، تقویت بیمه های مسوولیت و تصویب قوانین حمایتی برای جبران خسارت بیماران مفید است.
مدیرکل امور پژوهشی و نشر منابع علمی سازمان پزشکی قانونی اظهار امیدواری کرد: تمام سازمانهای مرتبط باید با بکارگیری ابزار و توان اجرایی خود، ضمن تعریف و شناسایی جایگاه حقوقی در فرایند بروز خطاهای پزشکی و رسیدگی به آن، نقش موثرتری را در پیشگیری از خطاهای پزشکی ایفا نمایند.
کاظمیان تصریح کرد: سازمان پزشکی قانونی به عنوان سازمانی تخصصی و کارشناسی در رسیدگی به خطاهای پزشکی درجهت پاسخگویی به مقام قضائی، از جایگاه مناسبی برای انجام تحقیقات و پژوهشهای کاربردی برخوردار است، بگونه ای که نتایج این پژوهشها و ارایه آن در گروههای تخصصی مربوطه، با بالا بردن آگاهی جامعه پزشکی، در توانمند سازی ایشان و طراحی و برنامه ریزی فرایندهای لازم جهت پیشگیری از بروز خطاها نقش موثری ایفا می کند.
نظر شما