به گزارش خبرگزاری مهر، حق‌شناس در ابتدای این کارگاه آموزشی با بیان اینکه تدوین، مونتاژ یا ادیت کردن فیلم‌ها موضوعی عجیب، فراگیر و مؤثر بر خروجی فیلم‌ها است، گفت: فرآیند تدوینگری در سینما به صورت کلی باعث شد تا سینما از آن حالت ساده فیلم‌برداری و نمایش خارج شود و به سمت داستان‌گویی برود.
وی سهم تدوین در مراحل ساخت یک فیلم را بیش از یک سوم کار عنوان کرد و افزود: پیش از بخش پست پروداکشن، اگر سهم فیلم‌برداری را یک سوم در نظر بگیریم، اهمیت جایگاه تدوین را بیش از پیش متوجه می‌شویم. با توجه به اهمیت بخش تدوین در بخش پُست پروداکشن باید در سینمای دیجیتال آن را نه تنها آغاز، بلکه قلب پُست پروداکشن بدانیم. در این شرایط، تدوینگر تنها کسی نیست که فیلم را کات بزند و مونتاژ کند، بلکه باید دانش فنی فراگیری داشته باشد.
این کارشناس تدوینگری در بخش دیگری از نشست با اشاره‌ای اجمالی به تاریخچه تدوین فیلم دیجیتال، گفت: نخستین نشانه‌های تدوین دیجیتال از سال 1971 با دستگاه CMX SYS. آغاز شد. ویژگی این سیستم وجود دو مونیتور بود که تدوینگر با نشستن روبه‌روی آنها اطلاعات تصویر را با رزولوشن بسیار پایین و سیاه و سفید ذخیره می‌کرد. در یکی از مونیتورها، تدوینگر پرو ویو فیلم را می‌دید و در مونیتور دیگر فیلم را تدوین می‌کرد.
وی ساخت نخستین قسمت فیلم "جنگ ستارگان" در ابتدای دهه 80 میلادی را نقطه عطفی در فناوری سینما دانست و افزود: یکی از سیستم‌هایی که در آن سال ساخته شد، تمهیدات باکس تدوین دیجیتال غیرخطی بود. Edit- Droid اولین سیستم جدی تدوین در این دهه بود. نام Droid برگرفته از نام شخصیت آدم ماشینی یا روبات صامت فیلم جنگ ستارگان بود.
حق‌شناس در ادامه این موضوع افزود: شرکت نیوتک در راستای تکمیل تجهیزات دستگاه‌های تدوین در 1990 ویدئو تُستری را ارائه کرد که نخستین سامانه برای بک‌آپ‌گرفتن از فیلم بود، اما اتفاق خیلی مهم در این جریان در سال 1993 در سیستم‌های دیجیتالی رخ داد، شرکت Arid توانست روی سخت‌افزار مکینتاش ظرفیتی معادل 7 تترابایت را ایجاد کند که همه حجم نگاتیو یک فیلم سینمایی می‌توانست در آن ذخیره شود. براین اساس بود که Arid Media Composer آنچنان خود را در میان مستند سازان مطرح کرد که در آمریکا 10 هزار سیستم از این نوع فروخته شد.
این کارشناس در ادامه با ایراد این پرسش که نرم‌افزار سینمای دیجیتال چیست، گفت: سینما با استفاده از فناوری دیجیتال از تهیه تا پخش نیازمند مدیومی بود که در سینمای آنالوگ جنس سلولوئیدی داشت. این مدیوم در سینمای دیجیتال، ماهواره یا دیسک سخت است.
وی در بررسی میزان رزولوشن‌هایی که در سینمای دیجیتال می‌تواند استفاده شود افزود: انتخاب رزولوشن ربطی به تدوین ندارد، اما وقتی پروژه‌ای کیفیت 4K را انتخاب می‌کند، هزینه‌های خود را تا دو برابر افزایش می‌دهد. با این وجود، 90 درصد فیلم‌های دنیا به صورت 2K فیلم‌برداری می‌شوند. دو نوع تدوین به صورتOffline و Online مورد استفاده است. در نوع اول، تدوین با رزولوشن پایین‌تری انجام می‌شود. به این ترتیب که از همه دیتاهای فیلم به صورت فایل SD خروجی می‌گیریم و برخی اطلاعات نیز به صورت متادیتا منتقل می‌شود. بر این اساس تدوین آغاز می‌گردد. اما در تدوین به صورت Online، دیگر نیازی نیست از راش‌ها فایلی با رزولوشن پایین بگیریم و از همان راش‌ها به صورت مستقیم استفاده می‌کنیم.
حق‌شناس در ادامه این مطلب گفت: اگرچه در تدوین Offline می‌توان با یک لپ‌تاپ هم کار را انجام داد، اما فایل قابلیتی نخواهد داشت که بتوان با استفاده از آن تصحیح رنگ و جلوه‌های ویژه مورد نیاز را انجام داد.
در نشست عصر دیروز نیز در ادامه بررسی سینمای دیجیتال، "زیبایی شناسی تطبیقی سینمای آنالوگ و دیجیتال" مورد بررسی قرار گرفت.
نظر شما