امیرالمؤمنین(ع) نیز به مکه آمده و از اعمال طواف و نماز و سعی فارغ شده است. گفته شده بعد از دیدار پیامبر، حضرت نزد سربازان و همراهان خود برگشته تا آنان را برای رسیدن به مکه فرماندهی کند.
آن حضرت در سفر خود به یمن مأموریت داشت بخشی از جزیه مسیحیان نجران را در قالب یک هزار دست لباس از ایشان تحویل گرفته به همراه بیاورد.
وقتی حضرت علی (ع) برای دیدار با پیامبر، لشکر خویش را در نزدیکی مکه مستقر کرد، نزد پیامبر(ص) شتافت و لباس ها را به جانشین موقت خود سپرد. اما در بازگشت متوجه شد لباس ها در میان سربازان تقسیم شده و آنها را به عنوان لباس احرام، بر تن کرده اند.
این عمل، علی (ع) را سخت گران آمد و جانشین را مورد عتاب قرار داد که چرا چنین کرده است. وی گفت: آنها اصرار کردند تا من این لباس ها را به امانت به ایشان بسپارم و پس از انجام حج باز پس گیرم .
حضرت لباس ها را از سربازان باز پس گرفت و در مکه تحویل پیامبر داد.
عدالت و امانت علوی، همراهان حضرت را خوش نیامد، لذا به خدمت پیامبر رفته و شکوه کردند. پیامبر که از کردار و گفتار آنان رنجیده شده بود یکی از یاران خود را طلبید و از او خواست در میان قوم شکوه گر بپاخیزد و پیام حضرتش را چنین ابلاغ نماید: "از بدگویی درباره علی (ع) دست بردارید که او در اجرای دستور خداوند در دینش بی پروا است و اهل تملق نیست ."
نظر شما