به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه ایندیپندنت در گزارش خود می نویسد: به مدت چند دهه در مراکز هنری امریکا لطیفه ای بر سر زبانها بود که امروز این لطیفه تبدیل به واقعیت شده است. آن لطیفه این بود که سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا از هنر مدرن بویژه از آثار هنرمندانی چون "جکسون پولاک"، "رابرت مادرول"، "ویلیام دی کانینگ" و "مارک راتکو" به عنوان سلاحی در دوران جنگ سرد استفاده می کرد.
به نوشته این روزنامه، به مدت 20 سال و شاید هم بیشتر عوامل سیا به طور محرمانه نقاشی های سبک "اکسپرسیونیست" را در سراسر جهان به نمایش گذاشته و از این روش تفکرات خود در کشورهای دیگر را پیاده می کردند.
ایندیپندنت در ادامه می نویسد: رابطه بین هنر و جاسوسی تقریبا بعید است، اما در دوره ای از تاریخ یعنی دهه 1950 و 1960 یعنی زمانی که اغلب آمریکائیها از هنر مدرن متنفر بودند "تورومن" که آن روزها رئیس جمهور این کشور بود توانسته بود با انتقاد از هنر مدرن به محبوبیت زیادی در میان مردم برسد اما حقیقت آن بود که این هنر مدرن رفته رفته در حال تبدیل شدن به یکی از ابزارهای دولت ایالات متحده برای مقابله با بلوک شرق بود.
اما اینکه چرا سیا از هنر مدرن حمایت می کرد به آن دلیل است که از این بخش از هنر به عنوان وسلیه ای برای عملیات تبلیغاتی علیه اتحاد جماهیر شوروی استفاده کند. سیا اعتقاد داشت هنر مدرن بخش زاینده ای است که با منشعب شدن در بخش هایی چون آزادی فرهیختگان و قدرت هنر آمریکا می توانند در کشورهای دیگر نفوذ کنند و از آنجا که هنرمندان روسی از ایده های کمونیستی پیروی می کردند توانایی رقابت با هنر مدرن آمریکا را نداشتند و از همین رو واشنگتن می توانست به راحتی از طریق هنر مدرن در کشورهای دیگر نفوذ کند.
این روش برای سالهای زیادی در سیا مورد استفاده قرار می گرفت و برخی از مقامات اسبق سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا نیز این موضوع را تائید کرده اند.
|
این طرح سیا با انتشار بیش از20 مجله پر آوازه، نمایشگاه‌های هنری، سرویس خبری، سینمایی، کنفرانسهای توجه برانگیز، اجرای برنامه های عمومی توسط موسیقیدانان، هنرمندان و اهداء پاداش به آنان اجرا شده است. |
برای مثال در سال 1958 نمایشگاهی با نام "نقاشیهای جدید آمریکایی" که شامل آثاری از هنرمندانی چون پولاک، دی کانینگ، مادرول و دیگران بود در پاریس دایر شد، اما در همان روزهای اول یک فرد آمریکایی میلیونر و دوستدار هنر با نام "جولیس فیلیشمن" تمام آثار موجود در این نمایشگاه را خریداری کرد و سپس آنها در نمایشگاهی در انگلیس به نمایش گذاشت.
بر اساس این گزارش، فلیشمن یکی از افراد سیا بود که وظیفه داشت با هزینه تامین شده از سوی سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا عملیات انتقال آثار هنری آمریکایی درکشورهای غربی را انجام دهد.
در همین رابطه در سال1387 کتابی در ایران ترجمه شد با نام "جنگ سرد فرهنگی" نوشته "فرانسیس استانر ساندرز" که ایندیپندنت در آغاز مطلب خود نقل قولی از وی را ذکر کرده است. در کتاب ساندرز به مسئله جنگ سرد و طرح محرمانه دولت امریکا برای اجرای تبلیغات مسموم در اروپای غربی توسط کنگره آزادی فرهنگی پرداخته شده است.
این طرح توسط یکی از عاملان سیا به نام "مایکل یوسلسون" اداره می شد و در 35 کشور جهان دارای دفتر بوده و بیش از20 مجله پرآوازه، نمایشگاه‌های هنری، سرویس خبری، سینمایی، کنفرانسهای توجه برانگیز، اجرای برنامه های عمومی توسط موسیقیدانان، هنرمندان و اهداء پاداش به آنان را اداره نموده و در مسیر جهت دهی مارکسیسم و کمونیسم به سوی دیدی سازگارتر با روش امریکایی حرکت می کرده است.
نظر شما