پیام‌نما

فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَنْ تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطْغَوْا إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ * * * پس همان گونه که فرمان یافته ای ایستادگی کن؛ و نیز آنان که همراهت به سوی خدا روی آورده اند [ایستادگی کنند] و سرکشی مکنید که او به آنچه انجام می دهید، بیناست. * * * پايدارى كن آن‌چنان ‌كه خدا / داد فرمان ترا و تائب را

۶ آذر ۱۳۸۹، ۹:۳۰

برونومونگوتسی:

طراحان خارجی را به عنوان بت درنظر نگیرید

طراحان خارجی را به عنوان بت درنظر نگیرید

یکی از پیشگامان گرافیک سوئیس و از دوستان مرتضی ممیز به طراحان ایرانی توصیه کرد طراحان خارجی را به عنوان بت درنظر نگیرند چون گرافیست‌های خوبی در ایران فعالیت می‌کنند.

به گزارش خبرنگار مهر مراسم نکوداشت یاد و خاطره مرتضی ممیز، پدر گرافیک ایران عصر روز جمعه، 5 آذر با برپائی نمایشگاهی از پوسترهای برونومونگوتسی، از طراحان گرافیک پیشگام سوئیس و از دوستان ممیز به همراه نمایشگاهی از آثار عکاسی مرتضی ممیز درخانه هنرمندان ایران برگزار ‌شد.

این مراسم به کوشش "بنیاد ممیز" به روال هر ساله با دعوت از یکی از طراحان نامدار گرافیک جهان برگزارمی‌شود و امسال هم طبق همین منوال از برونومونگوتسی دعوت شد تا نمایشگاهی در نگارخانه ممیز خانه هنرمندان ایران برگزار کند.

در این مراسم بیشتر اعضای انجمن گرافیک مانند ابراهیم حقیقی، امرالله فرهادی، ساعد مشکی و افراد دیگری مانند رضا کیانیان بازیگر تئاتر و سینما و علیرضا سمیع‌آذر مدیر سابق موزه هنرهای معاصر به همراه افسانه ممیز و انوشیروان ممیز، همسر و فرزند ممیز حضور داشتند.

برونومونگوتسی در بخشی از این مراسم به جمعیتی که برای تماشای نمایشگاه آمده بودند، گفت: نمی‌توانید تصور کنید که چقدر تعجب می‌کنم از اینهمه تشکری که از من برای حضور در ایران انجام شد چون حضور در اینجا برایم یک افتخار است.

این گرافیست سوئیسی افزود: حرفه من بصری است و برای همین باید آثار درجه یک هنری را ببینم. برای من که در سوئیس زندگی می‌کنم سفر به کشورهای اروپایی دیگر مانند ایتالیا خیلی راحت است اما آمدن به ایران کمی سخت بود. با اینهمه خوشحالم که به اینجا امده‌ام. 

 وی در مورد وضعیت گرافیک ایران ابراز کرد: گرافیست‌های خارجی را به عنوان بت درنظر نگیرید چون گرافیست‌های عالی دارید. فقط لطفا با یکدیگر کار کنید.

برونومونگوتسی در بخش پایانی صحبت‌هایش به ممیز اشاره کرد: من در ژنو درس خواندم و یادم است آن زمان امیدوار بودم که ممیز مدیر مدرسه‌ام باشد.

لیلیا آگوستین، سفیر سوئیس در ایران نیزعنوان کرد: خیلی خوشحالم که در این مراسم حضور دارم. این رویداد یک اتفاق فرهنگی است که می‌تواند دیالوگی میان فرهنگ‌ها بوجود آورد و به عنوان یک شروع خوب درنظر گرفته شود.

انوشیروان ممیز، فرزند ممیز هم در ادامه اظهار کرد: از اینکه برونومونگوتسی دعوت ما را قبول کرده و به ایران آمده است، خوشحالیم. ممیز آرزو داشت که طراحان گرافیک مشهور دنیا به جامعه گرافیک ایران معرفی شوند. هدف ما هم برای برگزاری این مراسم از ابتدا همین بوده است.

همچنین امرالله فرهادی، گرافیست با اشاره به اینکه قرار است در حاشیه نمایشگاه کارگاه و جلسات پرسش و پاسخ با حضور گرافیست سوئیسی برگزار شود، افزود: از نمایشگاه فعلی کتابی به همت بنیاد ممیز و مجید عباسی در دست آماده‌شدن است که تا چند ماه دیگر منتشر می‌شود. 

مرتضی ممیز در چهارم شهریور سال ۱۳۱۵ در تهران متولد شد. وی را پدر هنر گرافیک ایران می‌نامند. ممیز در سال ۱۳۴۴ از دانشگاه تهران، دانشکده هنرهای زیبا فارغ‌التحصیل شد و سه سال بعد گواهینامهٔ طراحی غرفه و ویترین و معماری خود را از مدرسه عالی هنرهای تزیینی پاریس دریافت کرد.

دوره اخذ مدرک کارشناسی وی ۱۱ سال به طول انجامید و در این دوره به کارهای مختلفی چون کار در آتلیه گرافیکی و... مشغول بود.

در سال ۱۳۴۸ پیشنهاد ایجاد رشته گرافیک را به دانشکده هنرهای زیبا ارائه کرد. تا این سال ممیز به غیر از طراحی گرافیک برای کتاب‌ها و پوسترها، تلاشی را تحت عنوان مدیر هنری در مجلاتی چون ایران آباد، کتاب هفته، کیهان هفته، فرهنگ، کاوش، نگین آغاز کرد.

آثار ممیز در این دوره در کتاب هفته به چنان پرکاری و دوره خلاقی بدل می‌شود که نام ممیز را به عنوان گرافیستی مولف و کم نظیر بر سرزبانها می‌اندازد. همچنین ادامه کار ممیز در نشریات فرهنگ و نگین، راه را برای ورود گرافیستهای جوان و نوجوی دههٔ ۴۰ مانند فرشید مثقالی باز کرد.

مرتضی ممیز در طول نیم قرن فعالیت هنری خود در ایران و عرصه هنر بین‌المللی، در احیا و ابداع هنر گرافیک در ایران و پیشبرد و گسترش فرهنگ ملی و سنت‌های هنری نقش بارزی داشت. وی آذرماه سال ۱۳۸۳ به‌عنوان استاد برجستهٔ فرهنگستان هنر تجلیل شد.

ممیز در سال‌های پایانی عمر خویش با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می‌کرد و از ۲۳ آبان‌ماه ۱۳۸۴ برای تازه‌ترین دوره شیمی‌درمانی، در بیمارستان آبان تهران بستری شده بود که چند روز بعد حالش رو به وخامت نهاد و سرانجام در سن ۶۹ سالگی روز شنبه پنجم آذر ماه ۱۳۸۴ برابر ۲۶ نوامبر ۲۰۰۵ درگذشت. پیکر وی هفتم آذرماه، تشییع و در باغبان‌کلا، واقع در کُردان کرج، به‌خاک سپرده شد.


 

کد خبر 1198774

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha