به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری نمایش "متولد 1361" صبح امروز با حضور پیام دهکردی کارگردان نمایش، نغمه ثمینی نویسنده و کریستف رضاعی آهنگساز اثر در سالن کنفرانس خانه هنرمندان برگزار شد.
پیام دهکردی در ابتدای نشست در پاسخ به این سوال که چطورایده این نمایش شکل گرفت ،گفت: حدود یک سال و نیم پیش ایده نگارش این نمایشنامه در من شکل گرفت. تصور می‌کنم در طول این سالها آن طور که باید به نسل دهه 60 پرداخته نشده است من احساس می‌کردم که دینی بر گردن من وجود دارد و باید به طریقی به این نسل بپردازم.
وی ادامه داد: ایده این نمایشنامه را با نغمه ثمینی مطرح کردم و ایشان مشغول نگارش متن شدند. این پروسه آرام و سختگیرانه پیش رفت و زمانی که به بلوغ کامل رسید به فکر اجرای آن افتادم.
دهکردی در پاسخ به این سوال که چرا در این نمایش به یک دختر متولد دهه 60 پرداخت شده گفت: بخشی که در این نمایش به آن پرداخت شده است یک نمونه مثالی است و شامل همه افراد این دهه نمی‌شود. زمانی که نمایش را ببینید متوجه می شوید که لازم نیست حتما از دیدگاه یک زن به اثر نگاه کرد. البته شاید حضور نویسنده زن هم بی‌تاثیر نباشد.
| بعد از حدود 7 ماه تحقیق و پژوهش درباره متولدین دهه 60 به این نتیجه رسیدم که متولدین 1360 تا 1365 از یک دنیا برخوردارند و از سال 65 به بعد دنیا و نگاهشان به زندگی تغییر می‌کند |
| پیام دهکردی |
دهکردی ادامه داد: زمان وقوع این نمایش از سال 61 آغاز و تا امروز ادامه دارد. بعد از حدود 7 ماه تحقیق و پژوهش درباره متولدین دهه 60 به این نتیجه رسیدم که متولدین 1360 تا 1365 از یک دنیا برخوردارند و از سال 65 به بعد دنیا و نگاهشان به زندگی تغییر می‌کند. مسئله جنگ مهمترین موتیف وعنصری است که این نسل را درگیر خود کرده و من علاقمند بودم که تاثیرات این دوره را در زندگی این شخصیت‌ها نشان دهم.
وی خاطر نشان کرد: نسل دهه 60 اتفاقات را بسیار سریع و فشرده تجربه کرده است. رویدادهایی را که این افراد باید در سن 6 سالگی تجربه کند در 3 سالگی تجربه کرده است. خود من زمانی که این افراد را با نسل خودم مقایسه می کنم، می‌بینم که این نسل تجربیاتشان را خیلی زود آغاز کرده‌اند و به پختگی رسیده‌اند.
بازیگر" خانه" افزود: می‌خواستم با این کار دینم را به این نسل ادا کنم و به احترامشان بایستم.این مسئله به این معنی نیست که این جوانان مشکلی ندارند و پاک و مبرا هستند. اما زمانی که تحقیقاتم را انجام دادم متوجه شدم که این نسل از شاعرانگی، ایستادگی و فهم و شعوری برخوردار است که باید به آنها احترام گذاشت.
دهکردی درباره تجربه کارگردانی گفت: برای من کارگردانی یک نمایش مانند عکاسی و شعر گفتن می‌ماند. هرگاه که احساس کنم که باید نمایشی را کارگردانی کنم آن کار را انجام می‌دهم. من حدود 4 ماه است که تمام زندگی ام را به جز تدریس تعطیل کرده‌ام و یک سال و نیم است که درگیر این کار هستم.
وی افزود: اجرای این نمایش از28 آذر آغاز و تا 8 بهمن ادامه دارد . ممکن است دو اجرا هم درجشنواره تئاتر فجر داشته باشیم. من با توجه به شرایط مناسب ایرانشهر این مکان را برای اجرا انتخاب کردم و دکتر جوزانی نیز از ابتدا با آغوش باز از ما استقبال کردند.
دهکردی درباره انتخاب بازیگران این نمایش گفت: انتخاب بازیگران برای من بسیار دشوار بود. چون 7 بازیگر باید یک نقش را در برهه‌های مختلف زندگی ایفا می‌کردند. وکسانی که انتخاب می‌شدند باید از نظر جنس بازی، فیزیک، تونالیته صدا و اینکه حتما متولد دهه 60 باشند مشترک بودند. خانم ثمینی نیز با توجه به روحیات بازیگران متن را بازنویسی کردند.
نغمه ثمینی هم در ادامه نشست گفت: این نمایشنامه چندین بار بازنویسی شد و بالطبع هرباراین بازنویسی با توجه به ویژگی‌های بازیگران انجام می‌شد تا نزدیک به خصوصیات آنها شود. البته خود بازیگران و آقای دهکردی نیز نظراتشان را می‌دادند و این مسئله خیلی در نگارش موثر بود.
| این ادعای بزرگی است که من بگویم این نمایشنامه مشت نمونه خروار متولدین دهه 60 است. اما این نمایش برداشت من از دختری متولد 1361 است |
| نغمه ثمینی |
ثمینی افزود: این ادعای بزرگی است که من بگویم این نمایشنامه مشت نمونه خروار متولدین دهه 60 است. اما این نمایش برداشت من از دختری متولد 1361 است که زندگی اش در7 دوره از رحم مادرش تا امروز ادامه دارد. در هر دوره ای که "نوا" از سر می‌گذراند یک مرحله از زندگی‌اش روایت می‌شود واتفاقات بیرونی جامعه نیز در طول این دوره‌ها روایت می‌شود اما تمرکز اصلی بر روی شخصیت "نوا" قرار دارد.
در پایان نیز کریستف رضاعی آهنگساز نمایش گفت: من همیشه تلاش می‌کنم که نقش موسیقی در یک اثر مکمل بازیگران و متن باشد. هیچ گاه موسیقی را تنها به عنوان آمبیانسی که قرار است در کنار کار قرار گیرد قبول ندارم. موسیقی تئاتر بسیار متفاوت تر از موسیقی سینماست چون فرصت و زمان بیشتری در اختیار آهنگساز قرار می‌دهد. من در این کار از نظرات همه برای ساخت موسیقی استفاده کردم.
وی افزود: برای من این نکته اهمیت داشت که نمایشنامه را لزوما به ایران محدود نکنم چون متن خانم ثمینی می‌تواند در هر جای دنیا روی دهد. در موسیقی این نمایش نیز تلاش کرده‌ام که دایره زمانی و مکانی اثر را گسترده‌تر نشان دهم.
دهکردی در پایان نشست گفت: دوست دارم در اینجا فارغ از تعارفات معمول به گروه نمایش افتخار کنم که در تمام این چند ماه عاشقانه در کنار یکدیگر حضور داشتند. این مسئله بسیار ستودنی است.
نظر شما