حجت الاسلام سید محمد تقی چاوشی در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد انگیزههای گرایش به رشته تخصصی خود گفت: به فلسفه علاقمند بودم بدلیل پرسشی که پس از خواندن کتاب شواهدالربوبیه صدرا برای من پیدا شد و همچنین مقایسه آن با یک کتاب که مک کواری درباره هایدگر نوشته بود این پرسش در ذهنم پیدا شد که چگونه این هستی در تفکر صدرا به نحوی تشکیکی مطرح میشود و در تفکر هایدگر چنین وضعی ندارد.
وی با اشاره به اینکه پیش از اینها هم من با آثار داستایوسکی از دوره دبیرستان آشنا بودم و همواره "بودن" و زیستن را با دیده با عظمتی به آن نگاه میکردم، گفت: چیزی که بنده را به سمت فلسفه کشاند همین عظمت "بودن" بود.
این استاد فلسفه دانشگاه مفید قم در مورد مطرح بودن انگیزههای خود در حال حاضر نیز اظهار داشت: بله هنوز هم برایم مطرح هستند، گمان میکنم اگر چه از هستی به هیچ گزارهای نتوان سخن گفت و گزارش کرد اما از بودن انسان میتوان با رنج سخن گفت و خودِ بودن چیزی جز درد و رنج نیست و این چیزی است که بنده را روز به روز بیشتر به خود دعوت می کند .
این محقق و پژوهشگر حوزه فلسفه در مورد پرسشهای اصلی در رشته تخصصی خود نیز گفت: پرسش اصلی بنده این است که چگونه میتوانم در عین حالی که "بودن" را رنج میبینم با عظمت این رنج کنار بیایم .
نظر شما