به گزارش خبرنگار مهر، نشست رسانه‌ای نمایش " یک دامان ماه و ستاره" به کارگردانی امیر دژاکام صبح امروز در تالار وحدت برگزار شد. این نمایش قرار است با بازی گلچهره سجادیه، اصغر همت، رحیم نوروزی، شهرام عبدلی، حسین محب اهری و جمعی از دانشجویان و هنرجویان تئاتراز هفتم دی در تالار وحدت روی صحنه برود.
در ابتدای این نشست دژاکام با اشاره به اینکه به تازگی ویرایش هفتم این نمایشنامه را به پایان رسانده است گفت: در این نمایش من به جای واژه "مولتی مدیا" از "مرکب‌خوانی" استفاده کردم و همچنین به جای "فرم" از "کاریوگرافی" نام می برم چون هیچ وجودی هست نمی‌شود مگر اینکه دارای فرم باشد. نمایش "یک دامان ماه وستاره" ازحدود سالهای 1364 در ذهن من شکل گرفته بود. همیشه تصور می‌کردم که نقالی، شبیه خوانی و شبیه‌خوانی نیاز به تغییر و تحول دارند.
وی ادامه داد: این گونه‌های نمایشی برای انسان 70 سال قبل جذاب بوده اما انسان معاصر اطلاعاتش افزایش پیدا کرده. نمایش‌های ایرانی گرایش‌های بیشتری به احساس دارند اما من معتقد بودم که این گونه از نمایش‌ها باید تحلیل‌گرایانه‌تر بشود و موضوعات زندگی ما را در بر بگیرد.
این کارگردان ادامه داد: از نظر زیباشناسی و تکنیک این نوع از نمایش توان معاصر شدن را دارد. نمایش ایرانی در زمان خود از بهترین روش و امکانات استفاده می‌کرد. مانند ماسک، صورتک، افکت و گریم که از گذشته در تعزیه ایرانی وجود داشته است. امروز هم در اکثر آثار از همین افکت‌های ویژه استفاده می‌شود. همیشه بر این باور بودم که نمایش ایرانی توانایی معاصر شدن را داشته اما متاسفانه دچار یک انقطاع شده است.
دژاکام افزود: هیچ نمایش ایرانی را نمی شود یافت که به تکرار تاریخ بپردازد و یا اینکه تخیل در آن نقشی نداشته باشد. در نمایش ایرانی هیچگاه زمان یک سیر خطی ندارد. مانند نمایش "موسی و بیابانی" که دو نفر از زمان گذشته به زمان آینده سفر می‌کنند. این عناصر اساسی در گونه گونه نمایش‌های ایرانی وجود دارد. همه این مسایل انگیزه من برای کارگردانی نمایش "یک دامان ماه و ستاره" را شکل داده است.
وی گفت: در زمینه نقالی، تعزیه، تخته حوضی و شبیه‌خوانی گروه ماهان از زمانی که تشکیل شده تجربیاتی داشته است. از حدود 30 سال پیش این موضوعات دغدغه گروه نمایشی ماهان بوده است. من قبلاً در تالار وحدت تجربه دیگری در همین زمینه به نام "در بیابان" داشته‌ام که به موضوع "موسی و بیابانی" می پرداخت. در این نمایش برای اینکه بتوانم شکل جهان را به صورت شرقی بیان کنم از تکنیک قصه در قصه استفاده کردم. در نمایشی که قرار است روی صحنه ببرم ایمان دارم که کارم را درست انجام داده‌ام. امیدوارم که شما به من بگویید که چقدر موفق بوده‌ام.
دژاکام در ادامه درباره دلایل انتخاب این متن گفت: هر پدیده‌ای را باید در زمان و مکان خودش بررسی کرد و به آن بها داد. متاسفانه ما در اندیشه و عقل دچار آفت کلی‌گرایی شده‌ایم. من سال ها پیش متنی را به تئاتر شهر ارائه کردم اما به من گفتند که چون شما آثار ایرانی را اجرا می‌کنید ما مایلیم که در زمینه ملی بیشتر فعالیت کنید.
وی افزود: من سال گذشته بعد از اینکه 2 سال فعالیت نکرده بودم 3 نمایشنامه خارجی را به مرکز هنرهای نمایشی پیشنهاد دادم و تصمیم داشتم خوانش‌های ایرانی از آنها ارایه کنم. یکی از این متون تایید شد اما متاسفانه به خاطر اینکه زمان کمی در اختیار داشتم و اینکه این کار پروژه سنگینی بود، ترجیح دادم بیشتر روی آن کار کنم. از آنجا که طرح نمایشنامه "یک دامان ماه و ستاره" آماده بود تصمیم گرفتم آن را کار کنم.
وی درباره این پرسش خبرنگار مهر که چرا شخصیت‌های این نمایشنامه تک بعدی نیستند و برای کارشان دلیل و منطق دارند، گفت: من از تعزیه و شبیه‌خوانی می‌آیم و از نقالی و پرده‌خوانی کار تئاتر را آغاز کردم. یکی از ابعاد شبیه‌خوانی بعد عبادی آن است تا مخاطب بتواند شریک خیر شود و به ثواب برسد. این یک مراسم عبادی و اعتقادی است اما زمانی که به صورت تئاتر قرار است روی صحنه برود باید به بعد عقلانی آن نیز توجه کنیم. من کاراکترها را در این نمایش در موقعیت خودشان بررسی کردم.
دژاکام خاطرنشان کرد: اگر به تاریخ اشاره کنیم یزید شخصیت دیگری می‌یابد اما اگردر یک شبیه‌خوانی و مراسم عبادی بخواهیم شخصیت او را بررسی کنیم بعد دیگری از او می بینیم. من این مراسم را عقلانی دیده‌ام اما حرمت شخصیت‌ها را حفظ کرده‌ام و خوانش جدیدی از شخصیت‌ها ارایه دادم. من قصد تکرار شبیه‌خوانی‌های گذشته را ندارم اما از قوانین آن در کارم استفاده کردم.
وی بیان کرد: در این نمایش من تمام تلاش خود را انجام دادم تا بهترین ها را در کنار هم جمع کنم. محسن میرزایی آهنگ ساز این نمایش از امیدهای جوان موسیقی تئاتر است که بسیار برای این نمایش تلاش کرده است. بهزاد جاودان‌فر نیز که وظیفه کاریوگرافی نمایش را انجام می‌دهد کار تکرار نشدنی و متفاوت ارایه کرده است. عکاسان و بازیگران این نمایش هم هر کدام در کار خود استاد هستند و تلاش کرده‌اند بهترین کارشان را در این نمایش ارایه دهند.
نظر شما