به گزارش خبرنگار مهر در شیراز، در خصوص احداث جاده اول در پریشان یعنی شهرنجان به پریشان کمیته ارزیابی چندی پیش تشکیل جلسه داد و در نهایت برای راهسازی در این مسیر شروطی برای اداره راه قائل شد.
این شروط از این قرار هستند:
1- ارائه نقشه پراکنش چشمه و چاه های اطراف تالاب و نقشه هم عمق آن
2- احداث پل بر روی محل چمشه های اصلی تالاب با تعیین موقعیت بر روی نقشه مسیر و رعایت مفاد نامه سازمان در خرداد 89 (که البته این نامه در خصوص رعایت تنوع زیستی و ارائه تعهد در خصوص آن است)
3- ارائه تعهد در خصوص عدم تخلیه هرگونه منابع قرضه ناشی از احداث تونل و جاده در اطراف تالاب
4- ارائه مستندات و تحویل آن به محیط زیست برای ارزیابی محیط زیست و صدور مجوز نهایی
همچنین در نامه کمیته ارزیابی ذکر شده که از اقدامات صورت گرفته نسخه الکترونیکی تهیه و ظرف حداکثر دو ماه ارائه شود.
نکته ای که در این رابطه وجود دارد این است که بسیاری از این شرط و شروط برای زمان انجام عملیات و بعد از آن است یعنی در عمل باید کار راهسازی شروع شود تا این نکات مورد رعایت قرار گیرد.
دبیر موسسه 13 فروردین در این خصوص به خبرنگار مهر در شیراز با اشاره به اینکه این موضوع وقت تلف کردن است، افزود: باید در نظر داشت این مفاد زمانی است که جاده حین احداث باشد و در اصل ما مخالف این جاده هستیم چراکه مسیر به گونه ای است که چنین تغییراتی به هیچ وجه نباید در تالاب ایجاد شود.
سید علی اکبر کاظمینی گفت: پایه های پلی که مد نظر است باید در بستر دریاچه محکم شود و باید گفت از نظر اکوسیستمی وضعیت کوه و تالاب به حدی به همین نزدک است که کاری برای جاده نمی شود کرد.
وی خاطرنشان کرد: با احداث این جاده نقطه به نقطه تالاب تخریب می شود و باید گفت مجوز داده شده در زمان دکتر دلاور نجفی صادر شده که ایشان از مدیران وارد شده به سازمان محیط زیست بوده اند.
جاده پریشان - شهرنجان دو سال پیش در دست عملیات راهسازی قرار گرفت که با واکنش سازمان محیط زیست و گروه های مردمی متوقف و ادامه عملیات پس از مدتها به کمیته ارزیابی سپرده شده بود.
کارشناسان بر این باورند که با هر اقدامی که برای صدور مجوز برای راهسازی در پریشان صورت می گیرد تالاب یک قدم به تخریب نزدیک تر می شود و باید در اساس راهسازی را در این تالاب برای همیشه متوقف کرد.
نظر شما