امیر حسین خداپرست در مورد اصالت در تفکر به خبرنگار مهر گفت: برخی مفاهیم مثل اصالت مفاهیم مبهمی هستند که تفسیرهای متعدد و حتی متعارضی را برمیتابند. مشکل اینجاست که کاربرد غیردقیق همین گونه مفاهیم مثل اصالت بود که در زمان مثل حکومت نازیسم در آلمان به برخی فجایع انسانی منجر شد. بنابراین بهتر است مفاهیم روشنتر و دقیقتری را جایگزین یک مفهوم تکراری مثل اصالت کنیم.
وی افزود: تفکر اصیل تفکری است که پایبند موازین منطق و عقلانیت باشد و این موازین را دور نزند و از آنها هم فراتر نرود. تفکر اصیل با محیط، فرهنگ و زمانه و جامعه خود نسبت صحیحی برقرار می کند که نتیجه یک پرسش اصیل میشود .
این محقق و پژوهشگر حوزه فلسفه تصریح کرد: تفکر اصیل یک تفکر نقاد است یعنی هم نقاد پیرامون خود است وهم مهمتر از آن نقاد دائمی فرضها، پیش فرضها، برداشتهای متداوم و جزم و جمودهای خود است. تفکر اصیل نه یک تفکر محافظه کار است که پایبند سنتها و آداب کهن به قیمت جزم و جمودها باشد و نه یک ایدئولوژیک است به این معنا که تفکر را ابزاری برای زیر و زبر کردن جهان میدانند، تفکر اصیل یک تفکر در ذات نقاد و اصلاح طلب است.
خداپرست در مورد نیاز ما به تفکر اصیل نیز اظهار داشت: اگر معنا و عناصر تفکر اصیل همان چیزهایی باشند که به اجمال بیان کردم باید بگویم تک تک افراد جامعه و نهادهای اجتماعی نیازمند فهم عناصر و معنای دقیقتر عناصر تفکر اصیل هستند. علاوه براین نیازمند این هستند که تفکر اصیل را بنوعی در زندگیهای فردی یا اجتماعی خود کاربردی کنند.
این کارشناس فلسفی در مورد شرایط رشد تفکر اصیل نسبت به چند دهه قبل نیز گفت: در سطح مساعیِ که متفکران در زمینههای مختلف فکری مثل فلسفه، جامعه شناسی، علوم طبیعی و دیگر علوم داشتند ما بنوعی میتوانیم شرایط تفکر اصیل را نسبت به گذشته البته نه نسبت به چند دهه قبل، فراهمتر بدانیم. بطور کلی زمینههای نظری و تا حدی عملی بکارگیری تفکر اصیل فراهمتر است.
خداپرست یادآورشد: باید متوجه مبانی اخلاق باور ، رفتار و تفکرمان باشیم، علاوه بر این نهادهای اجتماعی باید روندهای هرکدام را به مثابه زمینههای فرهنگی و اجتماعی شکل گیری تفکر اصیل پیگیری و به آن عمق ببخشند.
نظر شما