فرم برای داستان کوتاه کوتاه عاشورایی نیاز است نه تفنن

به گزارش خبرگزاری مهر، در این نشست که 12 دی ماه در حاشیه جشنواره "داستان کوتاه کوتاه عاشورایی" در حوزه هنری برپا شد، این نویسنده  عنوان کرد: داستان کوتاه کوتاه یک کار رسانه‌ای مبتنی بر فرم است. داستان بر خلاف شعر نیاز به مخاطب دارد زیرا اگر خوانده نشود چیز بی‌ارزشی است. اما شعر این گونه نیست چون در خود مخاطب خروش ایجاد می‌کند. همچنین داستان مبتنی بر قوه عاقله نویسنده و مخاطب است.

وی درباره داستان کوتاه و کوتاه کوتاه توضیح داد: داستان کوتاه به معنای عرفی آن مبتنی بر فرم است زیرا جایگاه آن کوچک است و از بازیهای کلامی و چینش حوادث برای پیشبرد آن استفاده می شود. در داستان کوتاه کوتاه فرم از این هم مهمتر است و سوار بر همه داستان می شود. این منش در ادبیات به فرمالیستها بر می گردد چون آنها در دوره ای که اصالت با محتوا بود ظهور کردند و برای ابراز خستگی از این عقیده توجه خود را معطوف به فرم کردند. فرمها کوتاه شد و شعار آنها یعنی"کم هم زیاد است" ظهور کرد.

قزلی به شرکت کنندگان در مسابقه داستان کوتاه کوتاه عاشورایی توصیه کرد: کسانی که در این مسابقه شرکت می کنند باید به این پرسش پاسخ دهند که چرا این فرم را دنبال می کنند؟ این پرسشی است که یک نویسنده باید پیش از اقدام جدی به نوشتن به آن پاسخ دهد زیرا در غیر این صورت در آینده ادبی دچار چالش می‌شود. البته این را هم باید اشاره کرد که داستان کوتاه کوتاه مستلزم روحیه‌ای است که تنها در نویسندگان خاصی وجود دارد.

این نویسنده توجه به فرم را راه حل مناسبی برای نوشتن داستان کوتاه کوتاه دانست و تصریح کرد: اگر از منظر فرم وارد شویم بهتر نتیجه می گیریم. برخی موضوعات هستند که نیاز دارند کوتاه باشند و اگر طولانی گفته شوند به دل مخاطب نمی نشینند. مثلا ابراز عشق را نمی توان طولانی کرد زیرا هیجانش را از دست می دهد. یا مثلا اگر می خواهیم از خود کشی بگوییم، اگر آن را به درازا بکشیم مخاطب نمی تواند باورش کند. به نظر می رسد واقعه عاشورا نیز داستانهای گفته نشده و مینیمالی دارد که اتفاقا پتانسیل دراماتیک زیادی در آن هست.

مهدی قزلی در پایان نبود شخصیت پردازی را یکی از ضعفهای ادبیات ایران دانست و تشریح کرد: ما در ادبیاتمان شخصیت نداریم. افرادی مثل رستم و سایر افراد شاهنامه نیز تنها توانسته‌اند تیپ باشند و در مورد آنها به کلی گویی بسنده شده است. بنابراین ما به رمان نیاز داریم، چون به شخصیت نیاز داریم و شخصیت پردازی در داستان کوتاه کوتاه ممکن نیست.