فرشید اخلاقی پور در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به مهجور ماندن فیلم کوتاه در سینمای ایران عنوان کرد: فیلم کوتاه مکانی برای نمایش ندارد و اگر هم نمایشی باشد در حد یک اتفاق است. شاید بعضی از فیلمسازها خوش شانس باشند و بعد از برگزاری جشنواره فیلم کوتاه در فرهنگسراها فیلمشان را اکران کند اما این کار هم نیاز به پیگیری کارگردان دارد.
وی ادامه داد: ما نیازمند اتفاقات نیستیم. باید سالنی برای نمایش آثار کوتاه در نظر گرفته شود یا اینکه با مدیران سینمایی در مورد نمایش فیلم کوتاه قبل از فیلمهای بلند در سالنهای سینمایی رایزنی شود. بهترین زمان و مکان برای نمایش فیلم کوتاه قبل از اکران فیلمهای بلند و روی پرده سینماست.
اخلاقی پور در پاسخ به این سوال که چرا مردم از فیلمهای کوتاه استقبال نمیکنند و اختصاص دادن یک سالن به سینمای کوتاه هزینهبر است، توضیح داد: مطمئن باشید اگر تبلیغات در مورد این فیلمها صورت بگیرد خیلی تاثیر گذار است. اگر فیلمی بلندی روی پرده باشد و بهترین بازیگران و وعوامل را هم داشته باشد اما تبلیغات در مورد آن انجام نشود، فروش خوبی ندارد. خیلیها خبر از اکران فیلمهای کوتاه در فرهنگسراها ندارند. ضمن اینکه سینمای ما دولتی است و باید هزینهای را متحمل شود تا سینمای کوتاه هم بتواند جایگاه خودش را به دست بیاورد. فرهنگ سازی در این موارد چاره کار است و اختصاص یک یا دو سالن به سینمای کوتاه هم به جایی برنمیخورد.
کارگردان فیلم کوتاه "ایستگاه 44" با یادآوری احداث سالن ایرانشهر در پارک هنرمندان گفت: بهترین مثال در این مورد تئاتر و احداث سالن ایرانشهر است. زمانی که شهرداری آن سالن را افتتاح کرد هیچ کدام از مردم علاقهای به دیدن تئاتر در آن سالنها نداشتند و در بیشر مواقع نمایشها بدون تماشاچی اجرا میشد. اما رفته رفته مردم با این سالنها اخت شدند و حالا بهترین نمایشهای ما که مربوط به بخش خصوصی هم هست در این سالنها اجرا میشود و مردم هم با اینکه قیمت بلیت سالن ایرانشهر گران است، اما مدتها در صف خرید بلیت میایستند.
وی همچنین افزود: حوزه هنری چند وقتی است که بانی اکران فیلم کوتاه در یکی از سالنهای سینما آزادی شده است اما این کار به صورت منظم صورت نمیگیرد. اگر برنامهریزی برای این نمایشها وجود داشته باشد میتواند در طول زمان تاثیرگذار شود. در اکران فیلم کوتاه وقفهای نباید باشد تا مردم به دیدن این نوع سینما هم عادت کنند.
اخلاقیپور در ادامه درباره نمایش فیلم کوتاه در تلویزیون اظهار کرد: تلویزیون مکان خوبی برای نمایش فیلم کوتاه است اما متاسفانه اگر فیلم کوتاهی در تلویزیون پخش شود نمیتواند در جشنوارههای خارجی شرکت کند. شرکت در جشنوارههای بینالمللی برای هر فیلمسازی مهم است.
وی در پایان گفت: سینمای کوتاه و سینمای بلند در تمام دنیا به دو بخش مختلف و مجزا از یکدیگر تبدیل میشوند. بزرگترین فیلمسازان دنیا سینمای کوتاه را مستقل میدانند و گاهی هم فیلم کوتاه میسازند. سینمای کوتاه تفریح و مشق کردن سینمای بلند نیست. فیلم کوتاه مسیر و تعریف واقعی خودش را دارد و باید در همان مسیر حرکت کند. گاهی به خاطر پایین بودن سن فیلمسازان کوتاه در سینمای ما به آنها بیتوجهی میشود و کسی آنها را جدی نمیگیرد. در خانه سینما هم که یک نهاد مستقل است فیلمسازان کوتاه جایی در تصمیمگیریهای جدی ندارند و این دیده نشدن بسیار بد و ناامید کننده است.
نظر شما